هوای لعنتی ( سمیه آقایی )
چقدر خسته ام از این دقیقه های پاپتی
از امتداد خستۀ کلاف بی عدالتی
بهار می شود و ما دوباره سبز می شویم
تمام می شود تمام فصل بی عدالتی
چقدر سر سپردۀ دروغ دلقکان شدن
چقدر خام عشوۀ عروسکان ساعتی
همیشه صفر سهم ما و بیست سهم دیگران
به جز جرم دست و پا زدن در این کلاس لعنتی
کلاغ پر ، پرنده پر ، فرشته پر ، ستاره پر
از این زمین یخ زده از این هوای لعنتی
+ نوشته شده در دوشنبه ۲۱ بهمن ۱۳۸۷ ساعت 1:44 توسط Javad
|