ایرن‏آن

« مي‌تواني مهربان باشي »

با سپاس و تقدیر فراوان از شاعر عزیز کشورمان سرکار خانم سارا جلوداریان که این دو غزل زیبا و ماندگار خود را خدمت ما ارزانی داشتند.

« مي‌تواني مهربان باشي »

تو مي‌تواني بيش از اينها مهربان باشي
خورشيد باشي، ابر باشي، آسمان باشي

مثل هواي بچگي، معصوم و ناآرام!
مثل بهار چارده ساله، جوان باشي

........................................................

به گزارش خبرنگار جهاد و مقاومت مشرق ، امروزه هنوز هم موسپيد كرده گان انقلاب اسلامي كه دلي هم در گرو ادب و هنر برخاسته از آتش انقلاب دارند ، علي رضا قزوه را با « مولا ويلا » نداشت و مجموعه « از نخلستان تا خيابان » مي شناسند. او با اين شعر خود ، ره صد ساله را يك شبه پيمود.
در سال برزخي 1366 ، اين شعر و ديگر اشعار مجموعه « از نخلستان تا خيابان » فرياد كننده حديث دل بسياري از دلسوخته گاني بود كه همواره به سبب رعايت مصالح انقلاب اسلامي ،

..................................................

نفسم گرفت از این شهر در این حصار بشکن

در این حصار جادویی روزگار بشکن

چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون

به جنون صلابت صخره کوهسار بشکن

............................................

جان مولا حرف حق را گوش کن   

شمع بیت المال را خاموش کن

این تجمل ها که بر خوان شماست

زنگ مرگ و قاتل جان شماست

می سزد کز خشم حق پروا کنیم     

در مسیر چشم حق پروا کنیم

این دو روز عمر مولایی شویم     

مرغ اما مرغ دریایی شویم

مرغ دریایی به دریا می رود                    موج برخیزد به بالا می رود

................................................

به گزارش خبرگزاري فارس مرحوم آغاسي در زمان حيات خود شعري را در رساي رهبر انقلاب سروده بود كه به مناسبت سفر معظم له به استان قم در پي مي‌آيد:

اي نوح اي ولايت كشتي نشين
اي موج موج خطبه تو آتشين
امروز موج حادثه در دست توست‏
توفان ما اشارت انگشت توست‏
باز هم تكرار مكر عام و خاص‏
يك علي با بي‌نهايت عمروعاص‏

...........................................

خبرگزاري فارس شعر منتشر نشده‌اي از شهريار درباره رهبر انقلاب به همراه دست خط اين شاعر را منتشر مي‌كند. اين شعر به همراه متن تقديمي شهريار به شرح زير است:

بر آستان والاي آيت الله خامنه‌اي رياست جمهوري اسلامي محبوب و امام خميني بزرگوار تهران تقديم و توفيق روزافروز ايشان و امام امت و رزمندگان اسلام را شب و روز به دعا مسئلت مي‌نمايم.

رشگم آيد كه تو حيدر بابا
بوسي آن دست كه خود دست خداست

راستان دست چپ از وي بوسند
كه خدا بوسد از او دست راست

...........................................

ناصر فيض از شاعران ظنزپرداز كشور در ديدار شاعران با رهبر معظم انقلاب شعر طنزي را درباره عليرضا قزوه خواند كه در ادامه مي‌آيد:

با سر آمد عليرضا قزوه
شد سر آمد عليرضا قزوه
همه بايد به يك طرف بروند
تا شود رد عليرضا قزوه
شعرهايش در ابتدا بودند 

يك مجلد عليرضا قزوه

............................................. 

۴۰۱

چون شوم خاک رهش دامن بيفشاند ز من
ور بگويم دل بگردان رو بگرداند ز من
روي رنگين را به هر کس مي نمايد همچو گل
ور بگويم بازپوشان بازپوشاند ز من
چشم خود را گفتم آخر يک نظر سيرش ببين
گفت مي خواهي مگر تا جوي خون راند ز من
او به خونم تشنه و من بر لبش تا چون شود
کام بستانم از او يا داد بستاند ز من
گر چو فرهادم به تلخي جان برآيد باک نيست
بس حکايت هاي شيرين باز مي ماند ز من
گر چو شمعش پيش ميرم بر غمم خندان شود
ور برنجم خاطر نازک برنجاند ز من
دوستان جان داده ام بهر دهانش بنگريد
کو به چيزي مختصر چون باز مي ماند ز من
صبر کن حافظ که گر زين دست باشد درس غم
عشق در هر گوشه اي افسانه اي خواند ز من

----------------------------------------------------

۳۰۱

اي دل ريش مرا با لب تو حق نمک
حق نگه دار که من مي روم الله معک
تويي آن گوهر پاکيزه که در عالم قدس
ذکر خير تو بود حاصل تسبيح ملک
در خلوص منت ار هست شکي تجربه کن
کس عيار زر خالص نشناسد چو محک
گفته بودي که شوم مست و دو بوست بدهم
وعده از حد بشد و ما نه دو ديديم و نه يک
بگشا پسته خندان و شکرريزي کن
خلق را از دهن خويش مينداز به شک
چرخ برهم زنم ار غير مرادم گردد
من نه آنم که زبوني کشم از چرخ فلک
چون بر حافظ خويشش نگذاري باري
اي رقيب از بر او يک دو قدم دورترک

.............................................

۲۰۱

شراب بي غش و ساقي خوش دو دام رهند
که زيرکان جهان از کمندشان نرهند
من ار چه عاشقم و رند و مست و نامه سياه
هزار شکر که ياران شهر بي گنهند
جفا نه پيشه درويشيست و راهروي
بيار باده که اين سالکان نه مرد رهند
مبين حقير گدايان عشق را کاين قوم
شهان بي کمر و خسروان بي کلهند
به هوش باش که هنگام باد استغنا
هزار خرمن طاعت به نيم جو ننهند
مکن که کوکبه دلبري شکسته شود
چو بندگان بگريزند و چاکران بجهند
غلام همت دردي کشان يک رنگم
نه آن گروه که ازرق لباس و دل سيهند
قدم منه به خرابات جز به شرط ادب
که سالکان درش محرمان پادشهند
جناب عشق بلند است همتي حافظ
که عاشقان ره بي همتان به خود ندهند

----------------------------------------------------