از هر شاعر یک شعر ( مجموعه 17 )
مجموعه 17
1- جعفر عزیزی ، رضا عزیزی ، جعفر عسکری ، داوود عسکری
2- امین عسکری زاده ، صادق عصیان ، عبدالرسول عقیلی ، رضا علی اکبری
3- محمد علی پور ، هرمز علی پور ، آرش علی زاده ، اصغر علی زاده
4- سینا علی محمدی ، حبیب عنبری ، رحیم فخار ، محمد فخار زاده
5- مسلم فدایی ، مهدی فرجی ، آرش فرزام صفت ، اسماعیل فرزانه
1
|
جعفر عزیزی خودکار را برداشتم شعری برایت- بنویسم آری می نویسم چشم هایت- زیباترین شعر، آه، اما راستی هی- بود و نبودم فرق دارد تا برایت- بنویسم از عشق تو سرشارم گل سرخ! بنویسم آتش می زند بر من صدایت؟ *** سردرد دارم، خسته ام، خانم نمی دا- نم تا کجا خواهد کشید این ماجرایت این صندلی جای تو بود اول ولی حا- لا، می گذارم من گل سرخی به جایت هی باد می آید و من می ترسم از باد کو جان پناه دست هایت، دست هایت- تنها پناه این من وامانده از خویش می خواهمت بود و نبود من فدایت گیرم تو را حاشا کنم بانوی زیبا بر شعر هایم مانده اما ردّ پایت نه راه پس دارم نه راه پیش خانم دیدی چه با من کرد آخر چشم هایت |
|
|
|
|
Back to Top
2
|
امین عسکری زاده تازه می خواست گر بگیرد که با مرگ ناگهانی خاطره ها شروع شد بازی ناتمام رخوتناک حضورش امروز نمی دانم اول کدام ماه ناکامی بود چرا که برای ما تمام ماه ها کامشان تلخ بود اول دیروز که می رسد تازه تا بن آفتاب فردا هنوز دیر نشده ساعت کار تمام خاطره های من تا می خواستم کیفیت کیفوریم را میزان کنم خاطره ها همه خمار دودهای سر در گمم شدند اول تمام تولد ها و فرضا مرگ ها دمی بود که غنیمت را به دنبال می کشید اما تمام شدند ناتمامی آن چرت های طلایی در وقت اضافه ی زندگی...
|
صادق عصیان - افغانستان آي مردم آي مردم مگذاريد که شب تار شود بين مهتاب و شما شبپره ديوار شود سايه ی بوم و بلا دفع کنيد از در و بام تا از اين پنجره ها صبح پديدار شود در چنين ظلمت سنگين و هراس آور عصر چاره اينست که خورشيد علمدار شود تا افق هاي مه آلود چراغان گردد بستر تيره ی اين خاک پُر انوار شود راه پُر شيب و فراز است هنوز اي مردم پاي همت بفشاريد که هموار شود بار ديگر مگذاريد که در پرده ی چشم صحنه ی سرخ ترين فاجعه تکرار شود |
|
عبدالرسول عقیلی - جهرم قطار روی ریل ثانیه رد می شود مردم! صدایش گم میان ریل ممتد می شود مردم! کمی لطفا توجه! یک قطار آری، همین حالا درست از روبروتان رد به مقصد می شود مردم! ردیف صندلی ها، کوپه ها، دنباله هایش دود چرا پیش نگاهم قافیه بد می شود مردم! واگن ها مثل ابر از پشت هم ره می سپارند آی! و هی این رفت بی آمد مجدد می شود مردم! ترن پیوسته می آید و مردی بار می بندد ولی دست مسافر هی مردد می شود مردم! تونل، پل، دشت، کوهستان، مسافر های جا مانده خط هفتاد هم سرعت، نود، صد می شود مردم! نباشم گرمتان در آتش یک بیت بدبینی چرا اوقاتتان گرم نباید می شود مردم؟! نفس تا فرصتی دارد حیات عشق دریابید که عشق و زندگی باهم زبانزد می شود مردم! توجه! بار دیگر این صدا:گام گام ...گ گام گام گام خط سیر شما آمد، رسد رد می شود مردم!
|
رضا علی اکبری |
Back to Top
3
|
|
هرمز علي‌پور
|
|
آرش علی زاده تمام شد به خدا خسته ام ببين بس كن براي مردن من ساعتي مشخص كن تمام شد به دلت بد نيار من مُردَم و بعد اين همه سال انتظار من مُردَم ببين بگو به جهنم كه مرده است اصلن ببين بگو به جهنم بقيه اش با من ببين درست همين جا به خانه خواهد برد كلاغ خسته ی غمنامه ی مرا يك زن بخند هرچه دلت خواست من نمي فهمم كه عمق فاجعه اين جاست من نمي فهمم كه من به چشم تو مربوط نيستم شايد... تو را به جان عزيزت ببين ببين بايد مرا بميري بِشمار سه همين حالا نترس ترس ندارد كه بچه اي بابا فقط غروب همين پنجشنبه شاهد باش من آدم بدِ اين قصه نيستم آقا |
علي اصغر عليزاده - مرودشت
|
Back to Top
4
|
|
حبیب عنبری - کنگاور اي غزل ترين من در کتاب زندگي ! گم نمي کنم ترا در شتاب زندگي ! بي تو لحظه هايم از طعم تيرگي پُرند! با تو کرده ام عزيز ! انتخاب زندگي زندگي لبالب از شعر ناب چشم توست تو هميشه با مني اي شراب زندگي ! روزهاي عمر من بي تو پر کسالتند تشنه ي شب توام اي تو آب زندگي ! آسمان من فقط سهم بال ناز توست گم نمي کنم ترا در شتاب زندگي !
|
|
رحيم فخٌار-مرودشت
|
محمد فخار زاده - شیراز
|
Back to Top
5
|
مسلم فدایی
|
مهدی فرجی
|
|
آرش فرزام صفت یک لحضه خواست روی زمین خم شود، نشد می خواست مثل حضرت آدم شود، نشد کوشید خواب های قشنگی که دیده بود در خاطرش دوباره جهنم شود، نشد باران گرفته بود به سرعت دوید تا چیزی برای گریه فراهم شود، نشد بارید تا شکستن این بغض های شور بر زخم شانه های تو مرهم شود، نشد انواع سیب های زمین را گناه کرد تا بلکه مستحق جهنم شود، نشد او چند هفته پیش خودش را به دار زد می خواست از میان شما کم شود، نشد این روز ها برای مسیحی که مرده است هرکس که خواست حضرت مریم شود، نشد
|
آيينه اندوه
|