ایرن‏آن

عبدالجبار كاكايي معتقد است كه تتبع از سعدي شيرازي نشان‌دهنده توجه خاص حضرت امام خميني (ره) به اين شاعر بلندآوازه فارسي بوده است.

«عبدالجبار كاكايي» شاعر و ترانه‌سرا پيش‌تر با خبرنگاران ، درباره جايگاه شعري حضرت امام‌ خميني (ره) به گفت‌وگو نشسته بود كه در بخشي از سخنانش به تأپيرپذيري حضرت امام(ره) و استقبال ايشان از اشعار سعدي اشاره كرده بود.
وي درباره اشعار امام بيان داشت: حضرت روح‌الله در اوان جواني به شاعري تعلق خاطر داشت. آثار اجتماعي شاعران پس از مشروطه به ويژه آثار مربوط به جنگ‌هاي جهاني اول و دوم را با دقت مطالعه كرده بود، مفاهيم شعر متقدمان و متأخران را نيك دريافته بود و در آداب سخنوري بليغ و فصيح بود تا جايي كه برخي مسمط ‌ها و قصايد ايشان همپايه قصايد وحيد دستگردي و ملك‌الشعرا از حيث زبان و تركيب‌سازي شده است.
كاكايي ادامه داد: انتخاب تخلص «هندي» و اشتغال به فن غزل‌سرايي و تتبع از سعدي و فروغي بسطامي و عطار نشان دهنده توجه خاص ايشان به هنر شاعري بوده است. بر فرض مثال غزل سعدي: «امشب مگر به وقت نمي‌خواند اين خروس/عشاق بس نكرده هنوز از كنار و بوس» توسط ايشان به خوبي استقبال مي‌شود. با ابياتي چون: «امشب كه در كنار مني خفته چون عروس/ در خواب كن مؤذن و در خاك كن خروس»
اين شاعر در بخش ديگر اين گفت‌وگو افزود: شايد اگر ابعاد سياسي و فقهي ايشان كمرنگ بود، شاعري بعد برجسته زندگي اين روحاني عاليقدر مي‌شد.
كاكايي در پايان گفت: با اين حال خلق و آفرينش‌هاي ادبي امام به دو دوره مربوط مي‌شود. دوره جواني كه لفظ بر معني و دوره سالخوردگي كه معني بر لفظ غلبه دارد و در هر دو دوره غزليات نغزي از ايشان به يادگار مانده است.