تأكيد «حبيب احمدزاده» بر صراحت در بيان وقايع دفاع‌مقدس
حبيب احمدزاده با اشاره به كتاب «دا»، صراحت موجود در آن را موجب موفقيتش دانست و گفت: اين كتاب به دليل داشتن صراحت در بيان وقايع دفاع‌مقدس، قابل لمس و باور است.
به گزارش خبرنگاران ، دوازدهمين جلسه از حلقه گفت‌وگوي جوانان استان تهران با عنوان «دفاع‌مقدس از پشت عينك جواني» و نگرشي نو به مقوله دفاع مقدس، عصر چهارشنبه در تالار اسوه، به همت سازمان ملي جوانان و با حضور حبيب احمدزاده نويسنده دفاع‌مقدس برگزار شد.
در ابتداي اين برنامه احمدزاده گفت: شايد سؤالي كه ذهن بسياري را به خود مشغول كرده آن باشد كه چرا بايد جنگ هشت سال طول بكشد؟ و يا شايد سوالاتي شبيه اين سوالات كه بايد به آنها پاسخ داد زيرا پاسخ ندادن فرار از موضوع است.
احمدزاده، رمان «شطرنج با ماشين قيامت» گفت: بايد قبول كرد كه در بسياري نقاط ما از خود ضعف نشان داده‌ايم و به قول شهيد مطهري تقواي خيلي از ما مسلمان‌ها تقواي نكن، نبين، ندان، نفهم است نه آگاه باش و انجام نده.
وي افزود: ما بايد در اين زمينه واكسينه شويم . شايد يكي از تفاوت‌هاي اصلي شهيد مطهري همين موضوع باشد كه هنوز پس از 50 سال كتاب‌هاي وي خوانندگان فراوان دارد ولي شايد خيلي از ما حتي كتاب‌هايش را كامل نخوانده باشيم اما در مقابل ادعاي مقابله با تهاجم فرهنگي را داريم.
وي ادامه داد: البته اين موضوع در روشنفكران ما هم هست يعني هنگامي كه آنان نيز از شخصي همانند صادق هدايت دفاع مي‌كنند مي‌بينيم اغلب آنها فقط سه قطره خون و يا حداكثر بوف كور را خوانده باشند.
در ادامه حبيب احمدزاده كليپي از سخنان برخي هنرمندان و بازيگران سينما و تلويزيون درباره كتاب «دا» را براي حاضرين پخش كرد.
احمدزاده پس از اتمام اين كليپ گفت: آيا كتاب «دا» يك پديده عجيب و استثنايي است؟ و از موضوعي سخن مي‌گويد كه تا كنون به آن پرداخته نشده است؟ و آيا نويسنده و گوينده خاطرات در واقع از قابليتي برخوردار بودند كه تاثير بر مخاطب گذاشته است؟
وي ادامه داد: بسياري از نويسندگان و هنرمندان بر اين باورند كه اين كتاب به دليل داشتن صراحت در بيان وقايع دفاع‌مقدس، قابل لمس و باور است.
اين نويسنده اظهار داشت: اما نگاه ديگر آنكه، مي‌شود با اين ديد به ماجرا نگريست كه براي اولين بار بحث دفاع مقدس در ظرفي ارائه شده كه مخاطب آن را پس نميزند.
اين نويسنده دفاع‌مقدس يادآور شد: يكي از مشكلات اساسي ما در موضوعات ارائه ارزش‌ها است.
نويسنده رمان «شطرنج با ماشين قيامت»، تصريح كرد: مهرجويي، بني‌اعتماد، خيرانديش، فرمان‌آرا و خيلي از افرادي كه اين كتاب را مطالعه كرده‌اند در يك نظر مشتركند و آن اينكه گويي براي اولين بار با موضوع دفاع مقدس به شكل عريان مواجه شده‌اند.
وي افزود: متأسفانه بايد قبول كنيم كه در امر تبليغ خوب نيستيم. برخي حتي داستان‌نويسان و فيلم‌سازان، جنگ تحميلي را متعلق به گذشته جلوه مي‌دهند و رزمندگان پويا، فعال و موثر در جامعه كنوني را معرفي نمي‌كنند.
نويسنده «شهر جنگي» ادامه داد: آيا بحث دفاع مقدس امري است كه در گذشته رخ داده و ما فقط در پي تكريم آن هستيم؟ بايد تأكيد كرد كه در اين زمينه روشي بهتر از اين وجود ندارد كه از گذشته به عنوان تخته پرشي براي آينده استفاده كنيم.
احمدزاده تأكيد كرد: ما در طي هشت سال جنگ تقريباً چهار ميليون را به جبهه فرستاديم و بايد گفت اين تعداد افرادي هستند كه در حال حاضر چرخاننده چرخ زندگي و مملكت هستند و بايد دانست اينان حقيقتاً انسان‌هاي سالم، پويا و فعالي هستند.
وي اضافه كرد: آيا شكاف واقعي بين رزمندگاني كه از جبهه‌ها برگشته‌اند و جامعه چه در نسل قبل جنگ و چه نسل بعد وجود دارد؟
اين نويسنده در پاسخ گفت: دوراني كه ما در آن قرار داشته‌ايم را مي‌توان به سه دوره تقسيم كرد؛ يك دوره كه ما اصلاً در آن هيچگونه تبليغي را نداشتيم. دوره دوم شروع به كار تبليغي و تهيجي كرديم و در پايان و پس از اتمام جنگ شاهد مرحله تعقلي هستيم.
اين نويسنده دفاع‌مقدس يادآور شد: گاهي اوقات به اشتباه، به جاي حمايت از دفاع‌مقدس از جنگ دفاع مي‌كنيم و اين در حالي است كه رزمندگان با جنگ‌طلبي مبارزه مي‌كردند و اهدافي مانند كسب مدال و ثروت نداشتند.
وي خاطرنشان كرد: با اتمام جنگ تحميلي، داستان‌نويسان و فيلم‌سازان ايراني به پيروي از آثار كشورهاي خارجي به عوارض جنگ پرداختند و در كتاب‌ها و فيلم‌ها، به ايجاد شكاف بين نسل قبل و بعد از جنگ تحميلي اشاره كردند. در حالي‌كه نوع برخورد شهروندان آمريكايي با سربازان متجاوز جنگ ويتنام، با شيوه برخورد مردم ايران با رزمندگان، كاملا " متفاوت بود.
وي در پايان گفت: با صراحت بايد اين مطلب را بيان كرد كه در طول هشت سال جنگ ما شاهد اعزام چهارميليون به جبهه‌ها بوديم و در اين ميان صدام با تمام تبليغاتي كه داشت نتوانست حتي يك مورد تجاوز به نواميس خود را در اين ميان جنگ مطرح كند و بايد گفت اين موضوعي بسيار بزرگ است.