ایرن‏آن

اين روزها و در اوج تبليغات انتخابات رياست جمهوري دهم، بار ديگر افرادي سخن از ضرورت نوشيدن جام زهر بر زبان مي آورند. داستان چيست؟ عبارت جام زهر، از سوي حضرت امام خميني (ره) در بيانيه رسمي پذيرش قطعنامه ۵۹۸ به كار برده شد. آن عزيز سفر كرده به كوي حضرت حق، از اين جهت اين عبارت را به كار بردند كه نظام اسلامي در جنگ مصمم بود با ادامه جنگ ملت عراق را از چنگال رژيم بعثي و صدام ظالم و ستمگر نجات داده و صدام متجاوز را خود تنبيه نمايد. شرايط به گونه اي پيش رفت كه امكان تحقق اين هدف نبود و از طرفي هم به دنبال پيروزي هاي پي درپي رزمندگان اسلام و قرار گرفتن صدام در آستانه سقوط، كشورهاي قدرتمند و با نفوذ در شوراي امنيت سازمان ملل كه حامي صدام و عراق در جنگ تحميلي عليه ايران بودند، براي متقاعد ساختن اين اقدام به تصويب قطعنامه 598 كردند. نظر به اينكه قطعنامه 598 ، تنها قطعنامه اي بود كه حقوق ملت ايران را مورد توجه قرار داده بود، حضرت امام خميني از آن مطلوب نهايي دست كشيده و با عبارت نوشيدن جام زهر، پذيرش قطعنامه را اعلام فرمودند. همانگونه كه روشن است حضرت امام (ره) در اين اقدام، از هيچيك از اصول مسلم انقلاب و نظام اسلامي عدول نكرده و فقط از يك مطلوب آرماني كه نجات ملت عراق و تنبيه متجاوز بود در آن مقطع چشم پوشي كردند.
سال ها از آن دوران گذشت تا در سال 1381، برخي از جريان هاي سياسي به اين جمع بندي رسيدند كه شرايط به گونه اي شده كه ضروري است رهبر معظم انقلاب اسلامي نيز همانند امام (ره) جام زهر ديگري را بنوشد. به اين عبارت توجه كنيد:« اگر جام زهري بايد نوشيده شود، قبل از آنكه كيان نظام و مهمتر از آن، استقلال و تماميت ارضي كشور در مخاطره قرار گيرد بايد نوشيده شود و بي ترديد اين برخورد خردمندانه و متواضعانه از سوي ملت با همان پاداش مواجه مي شود كه امام راحل روبه رو شد.»
جملات مذكور، بخشي از نامه اي است كه حدود پنجاه درصد نمايندگان دوم خردادي مجلس ششم در سال 1381 براي رهبر معظم انقلاب اسلامي و رسانه هاي خبري ارسال كردند. مدتي بعد از ارسال اين نامه، بهزاد نبوي نائب رئيس مجلس ششم در مصاحبه با خبرنگاران ارسال نامه با امضاي 135 نماينده به دفتر رهبر معظم انقلاب اسلامي در تاريخ 3 خرداد 1381 براي خبرگزاري هاي داخلي از جمله ايرنا و ايسنا ارسال گرديد. در آن ايام، نامه مذكور در رسانه هاي خارجي و شبكه هاي خبري ضد انقلاب خارج ازكشور بازتاب گسترده اي پيدا كرد. علت بازتاب گسترده نامه اين بود كه دشمنان و ضد انقلابيون اعلام كردند، سرانجام جمهوري اسلامي به نقطه تسليم رسيد و تهديدات آمريكا عليه ايران كارساز واقع شد و آمريكا به خواسته خود رسيد. محتواي نامه اين بود كه آمريكا بعد از 11 سپتامبر با لشكركشي به افغانستان در اطراف ايران مستقر شده و ايران را به محاصره در آورده و هر لحظه احتمال حمله آمريكا به ايران مي رود. نويسندگان نامه به رهبر معظم انقلاب مي نويسند:« در صورت حمله آمريكا به ايران، هيچ كاري نمي توان كرد و ايران همانند زمان جنگ اول و دوم اشغال مي گردد و همه چيز از بين مي رود.» با چنين تحليلي بود كه نمايندگان دوم خردادي مجلس ششم كه با مديريت پشت صحنه سازمان مجاهدين ، جبهه مشاركت و حزب كارگزاران سازندگي اين نامه را تهيه كرده بودند، از رهبر انقلاب مي خواهند جام زهري مانند امام (ره) بنوشند تا اين اتفاق نيفتد. البته نويسندگان نامه نمي گويند اين جام زهر چيست و چه بايد كرد! حضرت امام (ره) يك قطعنامه مشخص با شماره 598 را پذيرفتند و فقط به خاطر چشم پوشي از يك مطلوب عبارت نوشيندن جام زهر را به كار بردند. اما حالا بايد در برابر آمريكا و غرب به كدام يك از خواسته هاي آنان تن داد و از چه چيزي بايد چشم پوشي كرد تا آنان به ايران حمله نكنند؟ آمريكايي ها به چه چيزي راضي مي شوند؟ انقلاب اسلامي و جمهوري اسلامي بايد از كدام اصول و ارزش هاي خود دست بردارد تا نظام سلطه كاري به آن نداشته باشد؟
چند روز بعد از نوشتن اين نامه و انتشار آن در سطح جهان، رهبر معظم انقلاب اسلامي، در بياناتي آشكار و صريح با بيان مواضع اصولي انقلاب و نظام اسلامي در برابر نظام سلطه و آمريكا، بدون اشاره به نامه مذكور ، فرمودند كساني كه فكر مي كنند نظام اسلامي قادر به مقاومت و ايستادگي در برابر نظام سلطه نيست، اين نوع تحليل ها ريشه در ضعف ايمان دارد و اگر كسي ايمان قوي به خدا داشته باشد، اينگونه تحليل نمي كند. معظم له در همان سخنراني فرمودند؛ امروز آمريكا به مراتب ضعيف تر از قبل شده و جمهوري اسلامي مقتدر از گذشته مي باشد و اگر آمريكا به ملت ايران حمله كند، شكست سختي خواهد خورد. از زمان نگارش آن نامه تاكنون 8 سال مي گذرد و گذر زمان ثابت كرد كه كداميك از تحليل ها درست بود. اكنون ايران اسلامي چه موقعيتي دارد و آمريكا گرفتار چه مشكلاتي شده است. اما وادادگان سياسي داخلي از ايجاد نوع مواضع مرعوبانه در برابر غرب و آمريكاي جنايتكار به رغم شكست هاي آمريكا در منطقه و موفقيت هاي جمهوري اسلامي در سال هاي اخير در داخل و در سطح منطقه و جهان عبرت نگرفته و مجدداً موضوع ضرورت نوشيدن جام زهر را به گونه اي ديگر مطرح مي سازند. اگر ديروز بانگراني از حمله به ايران و اشغال شدن كشور به اين تدبير رسيدند كه رهبري بايد با عدول از اصول، آرمان ها و ارزش هاي انقلاب اسلامي و عقب نشيني و تسليم در برابر آمريكا، جلوي حمله به ايران را بگيرد، امروز كه آمريكا ناتوان از حمله به ايران است و ايران اسلامي به قدرت منطقه تبديل شده است، همان تفكر و انديشه، لكن به شكل ديگر موضوع نوشيدن جام زهر در شرايط كنوني را مطرح مي سازد. اگر ديروز اين توصيه براي نوشيدن جام زهر در قالب نامه و البته به صورت سرگشاده براي رهبر معظم انقلاب اسلامي ارسال گرديد، اين بار موضوع جام زهر در قالب يك فيلم مستند براي تبليغات انتخاباتي يك كانديدا و پخش آن از طريق سيماي جمهوري اسلامي ايران مطرح مي گردد. اگر ديروز اين جريان دغدغه اشغال ايران و ناتواني كشور در دفاع از استقلال و تماميت ارضي خود را داشت و بر همين اساس از رهبري مي خواست كه با نوشيدن جام زهر جلوي حمله آمريكا را بگيرند. امروز يكي از افراد پشت صحنه جريان دوم خرداد، در هيبت معاون اول رئيس جمهوري احتمالي آينده در صحنه ظاهر مي شوند و از نامزد انتخابات رياست جمهوري دهم كه مورد حمايت او و از اين كانديدي محترم مي پرسد آيا شما در صورت پيروزي و رسيدن به پست رياست جمهوري، حاضر هستيد براي پركردن شكم مردم و نجات آنان از فقر جام زهر ديگري مانند زمان امام (ره) نوشيده شود! راه حل اين آقا كه دبيركل حزب كارگزاران سازندگي هم مي باشد، براي رفع فقر و محروميت در ايران، انجام سرمايه گذاري از سوي آمريكا و اروپا در ايران است و براي اينكه آمريكا و اروپا بيايند و در ايران براي ما سرمايه گذاري كنند بايد ما با آمريكا مشكلاتمان را حل كنيم و راه حل آن نيز اين است كه يك جام زهر ديگري از سوي رهبر همانند امام (ره) نوشيده شود! آيا اين قصه پر غصه نيست كه يك جريان فكري سياسي در اوج عزت و عظمت ايران و با اين همه دستاوردهاي اعجاب انگيز كشور در حوزه هاي مختلف و دقيقاً در زماني كه آمريكا در گرداب ها گرفتار مشتكلات متعدد شده، به هر بهانه اي دنبال اين هستند كه نظام اسلامي از اصول و آرمان هاي خود دست بردارد و سر تعظيم در برابر آمريكاي جنايتكار فرود آورد. اگر حضرت امام (ره) اكنون زنده بود آيا اين آقايان جرأت مي كردند چنين مسائلي را مطرح سازند. حضرت امام (ره) خود به عنوان ولي فقيه زمان كه در رأس حكومت قرار داشتند به آن جمع بندي رسيدند و همانطور كه گفته شد از يك مطلوب چشم پوشي كردند و اسم آن را نوشيدن جام زهر گذاشتند. اما اكنون وضعيت چگونه است؟ در شرايط كنوني، رهبر معظم انقلاب اسلامي به صورت مستمر بر سياست ايستادگي در برابر آمريكاي ستمگر و جنايتكار تأكيد مي كنند و تنها راه حفظ عزت ملي و تأمين منافع و امنيت ملي را در گروه همين سياست مي دانند.
اين آقايي كه براي شكم هاي گرسنه اشك مي ريزد و عزت مردم را در پر كردن شكم هاي آنان مي داند! و همچنين همفكران ايشان در جبهه دوم خرداد، بهتر است با ملت رو راست باشند و صادقانه بگويند از خط امام (ره) و آرمان هاي آن بزرگوار فاصله گرفته اند تا مردم تكليف خود را با آنها بهتر روشن كنند. كيست كه نداند امام (ره) در قبال آمريكا اين شيطان بزرگ چه مواضعي داشتند و به ملت در اين رابطه چه توصيه هايي داشتند. اگر آقايان فراموش كرده اند، فقط به چند مورد زير توجه كرده و به اين قصه پر غصه پايان دهند و به مسير ولايت و رهبري و خط عزت آفرين و عزت بخش امام (ره) برگردند. حضرت امام خميني (ره) در موضوع مبارزه و رابطه با آمريكا مي فرمايند:
1-مقصد يك مقصد است و آن شكست ابرقدرت ها است.
2-ما آن قدر صدمه كه از آمريكا ديديم از هيچ كس نديديم.
3-دنيا بداند هر گرفتاري كه ملت ايران و ملل مسلمين دارند، از اجانب است، از آمريكاست.
4-دشمن اصلي اسلام و قرآن كريم و پيامبر عظيم الشأن (ص) ابرقدرت ها، خصوصاً آمريكا و وليده فاسدش اسرائيل است.
5-ما دنبال اين نيستيم كه آمريكا براي ما كاري بكند، ما آمريكا را زير پا مي گذاريم.
6-وظيفه ماست كه در مقابل ابرقدرت ها بايستيم و قدرت ايستادن هم داريم.
7-آنهايي كه خواب آمريكا را مي بينند خدا بيدارشان كند.
8-آن روزي كه آمريكا از ما تعريف كند بايد عزا گرفت.
9-[براي] مملكت اسلامي عار است كه دستش را دراز كند طرف آمريكا، كه شما نان ما را بدهيد.
10- روابط ما با آمريكا روابط يك مظلوم با يك ظالم است. روابط يك غارت شده با يك غارتگر است.

نويسنده: يدالله جواني