ایرن‏آن

خانواده ركن اساسي و مهمي در امر پيشگيري از اعتياد محسوب مي شود. گروه زيادي از متخصصان اعتياد را نشانه بحران خانوادگي يا اجتماعي مي دانند.

نگرش مثبت يا گرايش به مصرف مواد مخدر در خانواده، از هم گسيختگي خانواده، ناسازگاري ها و اختلالات خانوادگي، كمبودهاي عاطفي، بي سوادي و ناآگاهي والدين نسبت به مسائل اجتماعي، عدم كنترل فرزندان و روش هاي نامناسب تربيتي، فقر خانواده از عوامل اصلي اعتياد به شمار مي آيند.
از طرف ديگر، خانواده گرم و صميمي يكي از بهترين ابزارهاي پيشگيري از گرايش فرزندان به مصرف مواد مخدر است. ايجاد و پرورش روابط صميمي و سرشار از ثبات و امنيت عاطفي در خانواده، پرورش اعتماد به نفس همراه با احساس تعلق به جمع و نوعدوستي، با رفتارهاي گوناگوني امكان پذير مي شود كه پدران و مادران بايد آنها را ياد بگيرند و به كار بندند.

اعتياد يك معضل خانمانسوز است و تمام خانواده ها بايد آگاهي و اطلاعات لازم را در زمينه اعتياد داشته باشند. خانواده بايد تمامي علائم و زمينه هاي ناهنجاري ها را بشناسد و براي مقابله با آن به كسب مهارت بپردازد و در ضمن خانواده ها با توجه به دانش و اطلاعاتي كه كسب كرده اند بايد به فرزندان خود «نه» گفتن را ياد دهند تا جوانان در معرض آسيب هاي اجتماعي مصون بمانند.

خانواده و ترك اعتياد

خانواده نقش بسيار مهمي در درمان فرد مصرف كننده دارد. اولين و مهم ترين مساله اي كه خانواده ها بايد بدانند اين است كه اعتياد را آن طور كه هست، بشناسند. يعني آن طوري كه واقع شده و تمامي عوارض ناشي از مصرف مواد مخدر را بشناسند و همين طور انواع و اقسام مواد مخدر. مساله بعدي، پذيرش خانواده هاست. خانواده بايد قبول كند كه عضوي از خانواده او مصرف كننده است و راهي براي درمان او نيز وجود دارد. وقتي مساله را بپذيرد خيلي از مشكل ها حل مي شود. مشكل خيلي از خانواده ها اين است كه نمي خواهند قبول كنند فرزندشان يا همسرشان معتاد است و هميشه مي خواهند صورت مساله را پاك كنند. به همين دليل به نتيجه نمي رسند. برخي خانواده ها از روز اول اعتياد، در مقابل فرد قرار مي گيرند و جز سرزنش و تحقير كاري انجام نمي دهند. اين كار نه تنها كمكي به درمان فرد معتاد نمي كند، بلكه مشكلات رواني و روحي او را تشديد مي كنند.

به تجربه ثابت شده افرادي كه اعتياد داشته اند و بارها دست به ترك يا قطع ناگهاني زده اند هيچ كدام موفق نبوده و برگشت خورده اند. براي خانواده هاي درگير اعتياد بسيار ضروري است كه بدانند فرد معتاد بايد همزمان با كاهش تدريجي مواد مخدر يا بازپروري جسم بايد روي ذهن و روان خود نيز كار كند. در غير اين صورت با اولين بهم ريختگي و ناملايمات به سراغ مواد مي رود، چون نياز رواني او كه اعتماد به نفس و خودباوري است درمان نشده و اينجاست كه خانواده نقشي كليدي به عهده دارد.

انتظار از جهانيان

ايران در چارچوب وظايف انساني و اسلامي خود در حال نبرد سهمگين با شبكه هاي بين المللي و گروه هاي مافيايي توليد و توزيع مواد مخدر در جبهه اي به بيش از 1800 كيلومتر است و در اين راه از تقديم جان نيروهاي انتظامي، اطلاعاتي و نظامي نيز دريغ نمي كند. قيمت هر كيلو هروئين در افغانستان 1000 يورو، در مرز افغانستان 3 هزار يورو و در اروپا 100 هزار يورو است. ايران با اقدامات خود سهم بالايي در كاهش رسيدن مواد مخدر به اروپا دارد.

انتظار اين است كه سازمان ملل متحد، كشورهاي اروپايي، غربي، جوامع بين المللي و جهاني نيز با انجام اقدامات عملي و اتخاذ راهبردهاي مشاركتي، ضمن حمايت از اقدامات ايران در واقع سلامت و امنيت را به جوامع خود هديه دهند.