ایرن‏آن

مسعود فروغي نويسنده وبلاگ "تا آخر " در آخرين مطلب وبلاگ خود نوشته است؛ اين روزها سالگرد پذيرش قطعنامه 598 و در نتيجه پايان 8 سال دفاع مقدس توسط مرد ملكوتي زمان، امام خميني (ره) است.
خوب اين كه ديگر بايد بار و بنديل را خط مقدم جنگ با كفار جمع كرد و به شهر و زندگي و ... بازگشت شايد براي امثال من، خوب و قشنگ باشد ولي انسان‌هايي كه ما از جنگ سراغ داريم با شنيدن اين خبر جگر سوز شدند و از ته دل به حال رفقاي شهيدشان قبطه خوردند.
من انسان‌هايي را سراغ دارم كه تا ماه‌ها به خاطر اين موضوع از عمق جان ناراحت بودند و بعضي‌هاشان البته به كاروان شهدا پيوستند.
اين قلم رنجور و درب و داغان قطعا ياراي توصيف دنياي سراسر شور و عشق عاشقان راه امام حسين(ع) را ندارد اما چند روزي است كه نگاهش به يك جمله پر رمز و راز از امام خميني(ره) مي‌افتد كه به حال و هواي اين روزها بي‌شباهت نيست.
امام خميني (ره) در بخشي از پيام خود كه به مناسبت كشتار خونين مكه و پذيرش قطعنامه صادر كردند مي‌فرمايند: و خدا مى‌داند كه راه و رسم شهادت كور شدنى نيست، و اين ملت‌ها و آيندگان هستند كه به راه شهيدان اقتدا خواهند نمود.
اين جمله يعني تمام آنچه امروز بايد با صداي بلند فرياد زد تا كساني خيال نكنند خدا باب "شهادت " را 3 قفله كرده و ما را با راه شهيدان كاري نيست.
درست بعد از انتخابات 22 خرداد بود كه تني چند از آموزش ديده‌هاي اردوگاه منافقين در عراق، زورشان را بر سر شيشه بانك‌ها خالي كردند و ...
كاش مي‌دانستند ما هر هفته باك بنزين قلب‌هايمان را بالا سر نوجوانان شهيد شده در كربلاي ايران (شلمچه) پر مي‌كنيم و تا از زير قرآن امام رضا(ع) وارد كاروان حسين(ع) نشويم بي خيال ماجرا هم نمي‌شويم. ان‌شاالله.