ایرن‏آن

ايميل سال‌هاست كه به يكي از پركاربردترين ابزار ارتباطي تبديل شده و سهولت ارسال ايميل با ارسال نامه از طريق پستي غيرقابل مقايسه است.
شايد تاريخچه اولين ايميل فرستاده شده در اينترنت به سال 1971 برگردد. وقتي كه فردي به نام «روي تاملينسون» (Roy Tomlinson) روشي براي فرستادن پيام از طريق اينترنت و تنها يك كامپيوتر پيدا كرد. او با استفاده از @ نام گيرنده ايميل را مشخص مي‌كرد.

اساساً ايميل چيزي جز يك متن ساده نيست. گرچه سرويس‌هاي جديد امكان اضافه كردن پيوست(Attachment)هاي مختلف از عكس و فايل را مي‌دهد ولي همچنان اين نوشته‌ها هستند كه ايميل را تشكيل مي‌دهند.

به ايميل‌هايي كه امروز دريافت كرده‌ايد نگاهي بيندازيد. حتماً نام سرويس دهنده‌هاي مختلف ايميل را در انتهاي نام فرستنده‌ها مي‌بينيد. اين نام‌ چه ياهو باشد و چه هاتميل و اي.او.ال، همگي چهار كار مشابه را انجام مي‌دهند.

قسمتي از ايميل‌هاي دريافتي را با موضوع ايميل و نام فرستنده به شما نشان مي‌دهد. به شما اجازه خواندن ايميل ها را مي‌دهد. اگر قصد فرستادن ايميلي را داريد به شما اجازه انتخاب موضوع و نوشتن متن را مي‌دهد و همچنين مي‌توانيد عكس و يا فايل ديگري را به ايميل خود اضافه كنيد.

برنامه‌هايي وجود دارند كه بعضي كامپيوترها را به سرور تبديل مي‌كند. سرور‌هاي وب، سرور‌هاي FTP و سرور‌هاي ايميل تعدادي از پر كاربردترين سرور‌ها هستند. اين برنامه‌ها روي اين كامپيوتر‌ها فعال هستند و به كامپيوتر‌هايي كه به آنها متصل مي‌شوتد سرويس مي‌دهند.

ساده‌ترين نوع ايميل‌ها به اين صورت فعالييت مي‌كنند كه براي هر فردي يك آدرس ايميل مشخص مي‌كند. براي مثال name1@mail1.com يا name2@mail2.com و براي هر كدام يك فايل متن ايجاد مي‌كند. براي مثال name1.txt يا name2.txt

حال اگر كسي بخواهد به اين آدرس‌ها ايميلي بزند بايد ايميل گيرنده را مشخص كند. وقتي روي ارسال كليك مي‌كند، سرور ايميل آن شخص به سرور ايميل يكي از اين آدرس‌ها متصل مي‌شود. سرور نيز متن ايميل و موضوع و نام فرستنده را به صورت يك متن به فايل متن name1.txt يا name2.txt اضافه مي‌كند. وقتي به سرور ايميل خود متصل مي‌شويد، اين فايل متن براي شما فرستاده مي‌شود و آن را به صورت ليستي از ايميل‌ها و متن آن‌ها مي‌بينيد.

همان طور كه ديديد اين ساده‌ترين نوع كاركرد يك سرور ايميل است. حال بايد به يك مثال واقعي‌تر نگاه كنيم.

سرور‌هاي ايميل از پروتكل‌هاي SMTP/Simple Mail Transfer Protocol و POP3 يا IMAP استفاده مي‌كنند.

براي مثال مي‌خواهيم ايميلي از آدرس name1@mail1.com به آدرس name2@mail2.com بفرستيم.

فرض كنيد براي اتصال به سرور ايميل از مرورگر (IE (Internet Explorer استفاده مي‌كنيم.

• مرورگر به سرور SMTP ؛ name1@mail1.com متصل مي‌شود و آدرس فرستنده و گيرنده و متن ايميل را اعلام مي‌كند.

• SMTP آدرس گيرنده را به دو قسمت نام (name2) و دامنه (mail2) تقسيم مي‌كند. اگر دامنه گيرنده مشابه دامنه فرستنده باشد،SMTP ايميل را به سرور POP3 مي‌دهد - كه در مثال ما اين طور نيست - و SMTP بايد با سرور دامنه ديگر ارتباط برقرار كند.

• SMPT به سرور DNS: Domain Name Server متصل مي‌شود. DNS قسمتي از اينترنت است كه دربرگيرنده بانك اطلاعاتي از نام دامنه‌ها و آدرس IP آنهاست. براي تبديل نام دامنه به آدرس IP آن‌ها به DNS نياز داريم. به اين ترتيب SMTP آدرس IP سرور mail2.com را دريافت مي‌كند.

• SMTP آدرس name1@mail1.com، را به SMTP آدرس name2@mail2.com مي‌دهد. SMTP وقتي متوجه مي‌شود ايميل مربوط به دامنه خود است آن را به سرور POP3 مي‌دهد.

اگر در اين ميان سرور SMTP با مشكلي مواجه شود، ايميل فرستاده شده به ليست انتظاري اضافه مي‌شود. معمولاً SMTPها از برنامه‌اي به نام Sendmail استفاده مي‌كنند.

به همين دليل ليست انتظار SendmailQueue نام دارد. اين برنامه مرنباً ايميل را براي سرور مي‌فرستد. اگر بعد از مدت معيني ايميل به مقصد نرسد شما را از نرسيدن ايميل مطلع مي‌سازد و آن را از ليست انتظار خارج مي‌كند.

در اين بين سرور POP3 وظيفه دريافت ايميل‌ها را دارد و در نگاهي ساده به كار نوعي از اين سرورها، ايميل دريافتي به فايل متني كه POP3 براي شما ايجاد كرده اضافه مي‌شود. براي مشاهده ايميل‌ها تنها كافي است كه فايل مخصوص خود را از POP3 دريافت كنيد.

ولي كار POP3 در مقايسه با آن چيزي كه همه از يك سرورس ايميل انتظار دارند، كمي متفاوت است. وقتي از POP3 استفاده مي‌كنيد، هربار كه ايميلي را باز مي‌كنيد، اين ايميل از فايل متن مخصوص شما حذف مي‌شود. تفاوت بين POP3 و IMAP در همين است.

وقتي از IMAP در خواست مشاهده ايميل‌هاي خود را مي‌كنيد، فايل‌ها مستقيماً از روي بانك اطلاعاتي سرور به شما نشان داده مي‌شود. ولي POP3 هر بار كه به آن متصل مي‌شويد تمام ايميل‌هاي شما را به صورت يك فايل به كامپيوترتان مي‌فرستد و اطلاعات فايل را پاك مي‌كند و امكان چك كردن ايميل‌هاي خود از چند كامپيوتر متفاوت را به شما نمي‌دهد. با IMAP اين مشكل كاملاً حل شده است.

با استفاده از نرم افزارهاي ايميل مثل Microsoft Outlook مي‌توانيد از قابليت POP3 هم استفاده كنيد. هربار كه به اينترنت متصل مي‌شويد اين برنامه‌ها تمام اطلاعات ايميل شما را روي كامپيوترتان مي‌ريزد.

به اين ترتيب وقتي كه به اينترنت متصل نيستيد مي‌توانيد ايميل‌هايي را كه آخرين بار از سرور دريافت كرده‌ايد را بخوانيد و يا حتي ايميلي بنويسيد و بار ديگر كه به اينترنت متصل مي‌شويد آن را ارسال كنيد.

شما مي‌توانيد فايل‌هايي را به ايميل خود الصاق كنيد. مي‌توانيد آنها را از ايميل‌هاي دريافتي روي كامپيوتر خود بريزيد.

ولي اگر ايميل‌ها به صورتي كه شرح داديم؛ يعني ذخيره ايميل‌ها به صورت يك فايل متن؛ كار كند، براي ارسال فايل به همراه ايميل به مشكل برمي‌خوريم.

به همين دليل در اولين سال‌هاي كار ايميل‌ها برنامه‌اي به نام uuencode وجود داشت كه اطلاعات فايل‌ها را به صورت باينري (رقمي) در مي‌آورد و شما هر بار كه فايلي همراه ايميل خود دريافت مي‌كرديد مجبور به دادن اين كدها به uuencode مي‌شديد.

در حال حاضر اساس كلي ارسال فايل همراه ايميل به همين ترتيب است. ولي اين كدسازي و كد خواني به صورت اتوماتيك توسط سرور ايميل انجام مي‌شود و شما فقط فايل را اضافه و گيرنده آن را به همان شكل فايل اصلي دريافت مي‌كند.

به گزارش پروژه‌‌اي به نام American Life نود ويك درصد استفاده كننده‌هاي اينترنت در مارس سال 2007 براي دسترسي به ايميل خود از اينترنت استفاده كرده‌اند.