حجت الاسلام والمسلمين پناهيان: فرزندان در انحراف برخي خواص صدر اسلام موثر بوده اند

كارشناس مسائل مذهبي گفت: ما مشاهده ميكنيم كه برخي از خواص در صدر اسلام از فرزندان خود تاثيرپذيري منفي گرفته اند اگرچه بر عكس اين مساله نيز صادق است كه ما در انقلاب خودمان هم اين موضوع را بيشتر مشاهده ميكنيم.
حجت الاسلام والمسلمين عليرضا پناهيان كارشناس مسائل مذهبي با اشاره به فرمايشات مقام معظم رهبري در خصوص مردودي برخي از خواص به سابقه تاريخي مردودي خواص اشاره كرد و گفت: در صدر اسلام بزرگترين فاجعهاي كه گريبان گير امت اسلامي در مقاطع مختلف تاريخي شد مردودي خواص در امتحانها بود.
وي افزود: امام حسين (ع) در صحراي منا با نخبگان و خواص جامعه صحبت و به آنها فرمودند كه چرا از آبروي خودتان كه از دين گرفتهايد براي دين مايه نميگذاريد كه ميبينم در صدر اسلام اين مسئله شايع بود.
اين كارشناس مسائل مذهبي در باره دلايل مردودي خواص تصريح كرد: در جامعه ديني هر كسي به دليل تدين و سوابق انقلابي اعتباري پيدا كند اين اعتبار ميتواند برايش يك حب دنيا و حب مقامي درست كند و كوچكترين نفوذ علاقه به دين در دل از نوع حب مقام ميتواند آدم را دچار خطاهاي بزرگي كند.
حجت الاسلام والمسلمين پناهيان اظهار داشت: به صورت شفاف صحبت كردن در باره دلايل مردودي برخي از خواص در مسائل بعد از انتخابات مقداري زود است ولي به طور اجمالي آن همين كه مقام معظم رهبري فرمودند گاهي از اوقات عدم بصيرت و تعلقات به دنيا موجب ميشود كه آدم در مواقع حساس نتواند فورا از خود عكسالعمل مناسبي نشان دهد كه همين اتفاق براي خيليها افتاد.
وي ادامه داد: خواص و نخبگان جداي از خوب بودنشان بايد اين آمادگي را داشته باشند كه فوري از خود عكسالعمل مناسبي نشان دهند كه اين درجه بالاي بصيرت و سلامت قلب آنها را نشان ميدهد.
اين كارشناس مسائل مذهبي با بيان اينكه در ارتباط با برخي از خواص صدر اسلام اين را داريم كه وجود فرزندانشان درجهتگيريهاي سياسي و اجتماعي آنها تاثير منفي داشتهاند، يادآور شد: علاوه بر تاثيرپذيري منفي برخي از خواص صدر اسلام از فرزندان خود بر عكس تاثيرپذيري مثبت را هم داريم در انقلاب خودمان هم اين موضوع را بيشتر مشاهده ميكنيم.
حجت الاسلام والمسلمين پناهيان در خصوص ايستادگي زبير در مقابل حضرت علي(ع) با اشاره به دلايل آن گفت: درباره زبير ريشهها عميقتر از تاثيرگذاري فرزندان وي است و به زمينههاي حب مقامي برميگردد كه خود زبير در مقابل عليبن ابيطالب داشت و حسادتهايي كه نسبت به فضائل بينهايت حضرت اميرالمومنين(ع) ميورزيد ولي پسرش بهانه شد و موجب شد كه همه بديهاي پنهانياش مشخص شود.