شهادت امام علي (ع) نتيجه تحجّر و نقصان ديني خوارج بود
حجت‌الاسلام سيداحمد جعفري با اشاره به اينكه خوارج نه مانند اصحاب‌جمل دنياطلب بودند و نه مانند اصحاب صفّين به دنبال فرصت‌طلبي و رياست بودند، گفت: امام علي (ع) شهيد نقصان ديني و تحجّر خوارج است.
حجت‌الاسلام سيداحمد جعفري با اشاره به زمينه‌هاي پيدايش خوارج گفت: پس از پايان جنگ صفّين، عده‌اي در مسير بازگشت امام و لشكريان به كوفه، از ورود به اين شهر سر باز زدند.
وي ادامه داد: اين عده بر اين باور بودند كه علي (ع) در حكميت اشتباه كرده و كفر ورزيده است و بايد توبه كند. چرا كه حكم تنها از آن خداوند است.
جعفري تعداد خوارج را حدود 4 هزار نفر اعلام كرد و افزود: حضرت علي (ع) در خطبه 59 نهج البلاغه پس از باخبرشدن از عبور خوارج از پل نهروان فرمود: قتلگاه آنان كنار همين آب است و به خدا سوگند از آنان بيشتر از 10 نفر باقي نمي‌ماند.
اين مبلغ دين ادامه داد: وعده حضرت به تحقق پيوست و تنها نه نفر از خوارج جان سالم به در بردند. سه نفر از اين افراد «عبدالرحمن بن ملجم مرادي»، «برك بن عبدالله» و «عمرو بن بكر تميمي» بودند كه عامل اصلي خونريزي‌ها و كشته شدن خوارج را اميرالمؤمنين، معاويه و عمرو عاص مي‌دانستند.
جعفري با اشاره به نقشه قتل اين سه نفر گفت: ابن‌ملجم مأمور به شهادت رساندن امام علي(ع) شد. دو نفر ديگر كه مأمور قتل عمرو عاص و معاويه بودند موفق نشدند، چرا كه عمرو عاص در شب موعود به مسجد نرفت و معاويه نيز تنها از ناحيه ران پا زخمي شد و به هلاكت نرسيد.
اين استاد حوزه علميه با بيان اين كه امام علي(ع) از ماجراي ترور خود مطلع بود، گفت: در آن شب امام در خانه دخترش امّكلثوم ميهمان بود، تا اذان صبح نخوابيد و به راز و نياز مشغول بود. امام مرتب به آسمان نگاه مي‌كرد و امّكلثوم كه رفتار عجيب پدر را مي‌ديد، از ايشان علتش را جويا شد.
جعفري ادامه داد: وقتي امّكلثوم از ماجرا خبردار شد، از امام خواهش كرد به مسجد نرود، اما امام (ع) فرمود از قضاي الهي گريزي نيست.
جعفري با تأكيد بر اين كه در مورد ضربت خوردن علي (ع) نقل‌هاي فراواني موجود است، گفت: يكي از اين روايات مكان ضربت خوردن امام را آستانه ورود به مسجد عنوان مي‌كند. اما نقل مشهورتر، مكان ضربت خوردن امام را هنگام نماز و در محراب مسجد ذكر مي‌كند.
وي ادامه داد: امام هنگامي كه ضربت خوردند نداي «فزت و ربّ الكعبه» سر داد و سپس آيه 55 سوره طه يعني «منها خلقناكم وفيها نعيدكم و منها نخرجكم تارة اخري» را تلاوت كرد.
جعفري تصريح كرد: امام به فاصله دو روز از ضربت خوردن، يعني در شب بيست و يكم رمضان به شهادت رسيد. عمر آن حضرت هنگام شهادت 63 سال بود. علي (ع) در نجف اشرف به خاك سپرده شد و قبر مطهرش تا صد سال از ديده‌ها پنهان بود.
جعفري در پايان با تأكيد بر اين نكته كه علي (ع) كشته شمشير كج‌انديشي خوارج شد، گفت: خوارج نه مانند اصحاب جمل دنيا طلب بودند و نه مانند اصحاب صفّين به دنبال فرصت طلبي و رياست بودند. خوارج متحجّراني بودند كه پيشاني‌هاي‌شان به دليل عبادت بسيار پينه بسته بود. امام علي (ع) شهيد نقصان ديني و تحجّر خوارج است.