توصيه هاي رهبر انقلاب درباره قرائت قرآن
ما بايد رابطه‌مان را با قرآن روزبه‌روز مستحكم‌تر كنيم. در خانه‌ها قرآن بخوانيد. حتى در هنگام بي‌كارى، چنانچه مختصر فراغتى پيدا مى‌كنيد، خودتان را به قرآن وصل كنيد. هر روز مقدارى قرآن بخوانيد و آن را فرابگيريد.
قدم اول؛ تضمين حركت
در رژيم گذشته به قرّاء فرصت نمى‌دادند؛ ليكن از وقتى كه جمهورى اسلامى ايجاد شد، الحمدلله جوان‌ها و بچه‌هاى ما شوق پيدا كردند و به سمت تلاوت رفتند. الان شايد ده‌ها هزار جوان در سنين كم هستند كه بدون آن كه درس و كلاس مشخصى هم داشته باشند، تلاوت قرآن مى‌كنند. همين نوارهاى اساتيد را گوش كرده‌اند و به تدريج رشد نموده‌اند و الان به بركت همين كار، يك قشر و طبقه‌ى خوبى به وجود آمده‌اند كه خودشان هم استادند؛ يعنى بدون آن كه كلاس و دوره‌اى ديده باشند، به‌تدريج با استماع و دقت و مطالعه‌ى كتاب‌هاى قرائت، استاد شده‌اند. اگر ملتى بخواهد به قرآن عمل كند، قدم اولش آشنايى با همين الفاظ و ظواهر قرآن است. عامّه‌ى مردم بايد با قرآن انس بگيرند. اين انس، حركت به سمت مفاهيم قرآن را تضمين مى‌كند.
ديدار با شيخ راغب مصطفى غلوش و شيخ محمد بسيونى
20/11/1368
دست كم
انقلاب، ما را وارد وادى آشنايى با قرآن كرد. ما تازه وارد اين وادى شده‌ايم. وقتى در كشورى مثلاً بيست يا بيست و پنج ميليون جوان از زن و مرد هست، جا دارد كه در ميان اين‌ها اقلاً دو سه ميليون تالى قرآن با آداب و شرايطش باشد، اقلاً يك ميليون از اين جوانان حافظ كلام خدا باشند، تعداد معتنابه‌ى از جوانان، عارف به معانى قرآن و قادر به فهم الفاظ و ظواهر قرآن باشند، تعداد معتنابه‌ى، عالم به قرائات مختلف و نوافل قرائت و زينت‌هاى تلاوت قرآن باشند و بدون استثنا، همه‌ى مردم در اين كشور، قادر به روخوانى قرآن باشند. اين قاعده است. نمى‌شود قبول كرد در كشورى كه مردمش معتقد به اسلام هستند، احدى از آحاد مردم -غير از اطفال بسيار كوچك- باشند كه نتوانند قرآن را بخوانند؛ چه رسد به اين كه در نظامى، مردم بر پايه‌ى اسلام زندگى كنند.
سخنرانى در پايان مراسم قرائت قاريان قرآن
19/01/1369
مثل ميخي در گوش
آنچه كه وظيفه‌ى قرّاء است، اين است كه قرائت را روزبه‌روز بهتر كنند. ما به عموم مردم مى‌گوييم كه با قرآن اُنس بگيرند؛ به شما قرّاء هم مى‌گوييم كه تلاوتتان را روزبه‌روز بهتر، قوي‌تر، صحيح‌تر و با خصوصيات جاذبه‌آفرين همراه‌تر بكنيد.
شما يك وظيفه داريد. من شما را فعلاً به قارى شدن حرفه‌اي دعوت نمى‌كنم. البته اگر يك وقت هم قارى حرفه‌اى شديد، ما مخالفتى نداريم. آنچه مورد نظر من است، توجه به قرآن در كنار شغلتان است؛ همين وضعى كه الان شماها داريد. يعنى يكى دانشجوست، يكى دانش‌آموز است، يكى طلبه است، يكى كاسب است، يكى ادارى است، يكى نظامى است، ضمناً قارى هم هستند. در همين وضعى كه الان داريد، قرائت را تكميل كنيد.
بعضى از برادران قرآن مى‌خوانند، اما قطع و وصل‌ها غلط است. امروز در همين آياتى كه تلاوت شد، آيه‌اى را شما وصل كرديد كه مقول قول الهى، با مقول قول كفار قاطى شد! آيا اين خوب است؟ كسى كه ترجمه‌ى قرآن را مى‌فهمد، وقتى اين وصل بي‌جا را از شما مى‌شنود، مثل اين است كه ميخى در گوشش فرومى‌كنند! پريشب كه من تلويزيون تماشا مى‌كردم، يك نفر از همين برادران ايرانى خودمان قرآن مى‌خواند كه قطع و وصلش واقعاً آدم را كلافه مى‌كرد. چرا اين‌طورى قطع و وصل مى‌كنيد؟ در قرائت اصلاً اين يك علم است كه كجا بايستى؟ آيه را كجا وصل و كجا بايد قطع كرد. نگوييد فلان كس در مصر خوانده؛ بى‌خود كرده خوانده است! مگر هر كس هر چه خواند، همان براى شما حجّت مى‌شود؟
ديدار با قاريان قرآن؛ شعبان عبدالعزيز صياد، محمود صديق منشاوى
22/01/1370
اثرگذاري ويژه
نكته‌اى كه در تلاوت و تحفيظ قرآن خوب است شما به عنوان پيشكسوت به جوانان تذكر بدهيد، اين است كه اگرچه همه‌ى آيات كريمه‌ى قرآن نور است، اما امروز جوانان به بخشى از آيات قرآن خيلى احتياج دارند و آن، چيزهايى است كه عزت اسلام و عزت جامعه‌ى اسلامى و توحيد عملى جوامع اسلامى در آن‌هاست. جوانان ما در همه‌جاى دنياى اسلام بايستى اين‌گونه آيات را روان و حفظ باشند و از آن‌ها درس بگيرند. حتى من يك وقت به اين ائمه‌ى جماعتى كه در بعضى از كشورهاى عربى و اسلامى، آياتى را در قرائت نماز انتخاب مى‌كنند، گفتم آياتى را انتخاب بكنيد كه مى‌تواند در سرنوشت ملت‌هاى اسلامى به‌طور ويژه اثر بگذارد.
سخنراني در ديدار با قاريان قرآن؛ محمد محمود طبلاوى، ابوالعينين شعيشع و احمد رزيقى
16/03/1370
وصل شويد
ما بايد رابطه‌مان را با قرآن روزبه‌روز مستحكم‌تر كنيم. در خانه‌ها قرآن بخوانيد. حتى در هنگام بي‌كارى، چنانچه مختصر فراغتى پيدا مى‌كنيد، خودتان را به قرآن وصل كنيد. هر روز مقدارى قرآن بخوانيد و آن را فرابگيريد. اين روش‌هاى تجويدى را فرابگيريد. از اين معلمان و اساتيدى كه عمدتاً از كشور مصر آمده‌اند، هرچه ممكن است، استفاده كنيد. اين استاد «ابوالعينين شعيشع» كه يك پير قرآن است، بنده از سى سال پيش، شايد هم بيشتر، با صدا و نوارهاى ايشان آشنا هستم. اين‌ها عمرشان را با قرآن گذرانده‌اند. اين‌ها كسانى هستند كه در اين رشته‌ى قرائت و تلاوت قرآن كار كرده‌اند؛ خوب هم كار كرده‌اند، حائز مراتب خوب هم شده‌اند. آنچه را كه اين اساتيد قرآن دارند، از آن‌ها فرابگيرند. البته قرآن يك درياى عميق و يك بحر واسع است و نهايتى ندارد؛ هرچه پيش برويد، چه در سطح قرآن و چه در اعماق آن، هم‌چنان امكان سير و پيشرفت و حركت وجود دارد.
سخنرانى در مراسم اختتاميه‌ى هشتمين دوره‌ى مسابقات بين‌المللى حفظ و قرائت قرآن كريم
17/11/1370
توقف يعني سرازيري
بحمدالله از لحاظ تلاوت و قرائت، پيشرفتمان خوب بوده است. اگر خودمان را با سال‌هاى اول انقلاب مقايسه كنيم، بايد بگوييم كه هم كيفاً و هم كماً پيشرفت كرده‌ايم؛ يعنى تعداد كسانى كه استعداد خودشان را براى تلاوت نشان مى‌دهند و صداهاى خوش، حنجره‌هاى قوى و قدرت ابتكار و خلاقيت در خوانندگى دارند، زيادتر شده‌اند. از اين جهت ما خوشحاليم. امروز بحمدالله ما بعضى از اصوات گرم را از جوانانى شنيديم كه آن تازگى صداى جوانى در تلاوتشان كاملاً محسوس است. اين‌ها بايد بدانند كه ميدان براى پيشرفتشان خيلى باز است و به‌هيچ وجه حق ندارند در يك حد متوقف بمانند. توقف يعنى سرازير شدن و تنزل.
سخنرانى در پايان مراسم قرائت قاريان قرآن، در ماه مبارك رمضان
27/12/1370
صاحب سبك باشيد
ما احتياج داريم كه در داخل كشور قرّايى پيدا بشوند كه در قرائت صاحب سبك باشند؛ حالا به همين قرائت مشهورى كه ما مى‌خوانيم كه قرائت «حفص» باشد، يا در كنارش هم قرائت‌هاى ديگرى كه مثلاً در شمال آفريقا معمول است. اين كه شما مى‌بينيد مصري‌ها دائماً قرائت «ورش» و «قالون» را مى‌خوانند، به اين دليل است كه اين دو قرائت در آن‌جاها رايج است. مثلاً در ليبى و الجزاير و تونس، قرائت «ورش» در مكتب‌خانه‌ها تدريس مى‌شود نه قرائت «حفص». البته در دنياى اسلام قرائت «حفص»، همين قرائتى كه حالا معمول ماهاست و آن را مى‌خوانيم، معروف‌تر است. من موافقم كه برادران قرائت‌هاى ديگر و به‌خصوص قرائات معروف مثل قرائت «ورش» را ياد بگيرند و بخوانند.
سخنرانى در پايان مراسم قرائت قاريان قرآن، در ماه مبارك رمضان
27/12/1370
هدف اصلي
ما بايد به آن‌جا برسيم كه وقتى قارى ما شروع به خواندن مى‌كند، كيفيت ادا و بيان كلمات قرآنى توسط او به‌گونه‌اى باشد كه حضار به همان اندازه كه با زبان عرب آشنا هستند، تحت تأثير قرار بگيرند؛ كه هدف اصلى قرائت هم اين است. شما كه الحمدلله صدا و تجويد و قرائتتان خوب است، بايد تلاش كنيد به آن‌جا برسيد كه مثل شيخ مصطفى اسماعيل -كه اين آقايان قرايى كه به اين‌جا مى‌آيند، كمتر مثل او مى‌خوانند- بتوانيد كلام خدا را آن‌چنان ادا كنيد كه مستمع به همان اندازه‌اى كه ظرفيت دارد، تحت تأثير كلام الهى قرار بگيرد و آن فضا را احساس كند. شما بايد در اين زمينه صاحب سبك بشويد و ديگر مقلد اين و آن هم نباشيد. اين آن حدّ اعلايى است كه فعلاً مورد نظر ماست. اين زحمت و تلاش و نوآورى لازم دارد.
سخنرانى در پايان مراسم قرائت قاريان قرآن، در ماه مبارك رمضان
27/12/1370
قهرمان قرآني
وقتى قرآن وارد جامعه مى‌شود، حضور قرآن حلاوت خود را به كام‌ها مى‌چشاند. امروز قرآن در كشور ما سيطره دارد. قدم اول ياد گرفتن متن قرآن است و اين بايد روزبه‌روز زياد شود. اگر بخواهيم همه‌ي قرآن را بياموزند، عده‌اى بايد در اوج قرار گيرند؛ مثل همه چيز ديگر. همين طور كه اگر بخواهيد ورزش، همگانى شود، بايستى عده‌اى قهرمان را جلوي چشم مردم نگهداريد؛ اگر بخواهيد قرآن در خانه‌ها، بين بچه‌ها، بين بزرگ‌ها، بين زن‌ها و مردها رواج پيدا كند، بايستى قهرمانان قرآنى را احترام كنيد. اين است كه ما به اين‌ها احترام مى‌كنيم. اين‌ها حامل قرآنند، اين‌ها عزيزند. زبان اين‌ها عزيز است، لب‌ها و دل‌هاى اين‌ها عزيز است؛ چون با قرآن مأنوس است. جان ما به قربان قرآن! اما اين‌جا تمام نمى‌شود؛ حفظ قرآن، فهميدن مفاهيم و ترجمه‌ى كلمه كلمه‌ى قرآن، براى كسانى كه به زبان عربى آشنايى ندارند، لازم است.
وقتى كه كلمات قرآن را فهميديد، آن وقت تدبر لازم است. حتى آن كسى كه الفاظ عربى را هم خوب بلد است، اگر تدبر نكند، بهره‌ى كمى از قرآن خواهد برد. در قرآن، تدبر لازم است. تدبر يعنى انديشيدن در مفاهيم قرآنى.
مراسم اختتاميه‌ى پانزدهمين دوره‌ى مسابقات قرآن
01/09/1377
برگشت به قرآن
اولين توصيه‌ى قرآن، توحيد و توجه به خدا و شكستن بت‌هاى زر و زور است؛ به هر شكل كه هستند. توصيه‌ى ديگر قرآن به مسلمان‌ها اتحاد كلمه‌ى آن‌هاست. اگر ما نهى قرآن را كه مى‌گويد «و لا تفرّقوا» مورد توجه قرار ندهيم و به بهانه‌هاى مختلف بين خود اختلاف و تفرقه ايجاد كنيم و امت اسلامى را قطعه قطعه و جدا جدا كنيم، نتيجه‌ي همين وضعى مى‌شود كه ملاحظه مى‌كنيد؛ دشمن به قطعه‌اى از پيكر اسلامى حمله مى‌كند، ديگر قطعه‌ها انگار نه انگار! در حال خواب خوش هستند! اين جدايى است.
بايد به قرآن برگرديم. برگشتن به قرآن، فقط به تلاوت و حفظ آن نيست. تلاوت و قرائت و حفظ قرآن، مقدمه‌ى فهم و عمل است.
مراسم اختتاميه‌ى هجدهمين دوره‌ى مسابقات حفظ، قرائت و تفسير قرآن كريم
26/07/1380