ایرن‏آن

حجت‌الاسلام سيد محسن حسني با اشاره به معناي لغوي واژه «بصيرت» گفت: ‌براي اين واژه معاني بسياري وجود دارد كه «دانايي»، «زيركي»، «هوشياري»، «بينش»، «آگاهي» از جمله آنهاست.
وي با بيان اينكه بزرگان از بصيرت به عنوان «چشم دل» ياد كرده‌اند، افزود: بصيرت همان چشم عقل و بينايي دل است. انسان بابصيرت كسي است كه تدبير دارد و از روشنايي دل بر خوردار است. به همين دليل است كه اهل بصيرت در تندبادهاي زندگي بهتر و با تدبير عمل مي‌كنند.
اين استاد حوزه علميه با اشاره به يكي از اصحاب امام صادق (ع)‌ به نام «ابوبصير» گفت: «يحي بن ابي القاسم اسدي» از شاگردان امام باقر (ع) و امام صادق (ع)‌ و فردي نابينا بود، اما به سبب آگاهي و بصيرتش، امام صادق (ع) ‌به او لقب «ابوبصير» داد. ابوبصير فردي ثقه و از اصحاب اجماع بود.
حسني ادامه داد: امام صادق (ع) بر روشني و بصيرت دل تأكيد بسيار داشت، چنانچه در حديثي مي‌فرمايد: «هر كه به ياد خدا باشد، بينش و بصيرت پيدا مي‌‌كند و هر كه بسيار خدا را ياد كند، خرد و بصيرتش افزايش مي‌يابد». بنابراين شيعه جعفري بايد داراي بينشي عميق و بصيرتي دو چندان باشد.
اين استاد حوزه علميه با اشاره به تاكيد رهبر معظم انقلاب بر «بصيرت» و نقش مهم آن در ثبات و پيشرفت كشور گفت: حضرت آيت‌الله خامنه‌اي پس از وقايع انتخابات دهم، تأكيد بسياري بر «بصيرت» داشت، زيرا مي‌دانست كه «بصيرت» چشم مردم را به حقايق باز مي‌كند و موجب خنثي‌شدن توطئه‌ها مي‌شود.
حسني در پايان تصريح كرد: ‌تأكيد رهبر معظم انقلاب بر «بصير» بودن جامعه در امتداد تاكيد امام صادق (ع) بر «بصيرت» مسلمانان است.