ایرن‏آن

دانشگاه ها از تأسيس تاكنون قلب تپنده و منشأ بسياري از تحولات سياسي، اجتماعي و فرهنگي جوامع بوده اند. اگر دانشگاه رو به رخوت و سستي و غرب زدگي نهاد به طبع جامعه نيز همين مسير را خواهد پيمود. شكي نيست كه از دلايل عمده انحطاط يا پيشرفت جوامع، دانشگاه ها و مراكز علمي است. اگر دانشگاه خودباوري، استكبار و استبدادستيزي را سرلوحه خود قرار دهد و آگاهي و بصيرت و بينش صحيح را راهنماي كار خود قرار دهد به موازات آن جامعه نيز چنين گرايشي خواهد يافت.
موقعيت، ايدئولوژي و شرايط سياسي، جغرافيايي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران به گونه ايست كه جريان قدرتهاي برتري طلب جهاني (استكبار) پيشرفت و اعتلاي آنرا در سطح جهاني، منطقه اي و حتي داخلي در تقابل با منافع خود ميدانند، به واقع اين كشورها سناريوئي را در معادلات منطقه اي چيده اند كه نتيجه آن برد- باخت و به اصطلاح «حاصل جمع جبري صفر خواهد بود.»
تحولات انتخابات و حوادث پس از آن فرصتي را براي اين جريان (استكبار) به وجود آورده است تا علاوه بر فشار خارجي، به فضاي داخلي نيز چشم داشته باشد، اكنون با گذشت چهار ماه از حوادث پس از انتخابات و ناآرامي ها، خطرات و جنجالها چه دفع و يا چه رفع شده باشند، جامعه در حال بازگشت به آرامش است، آرامشي كه يقيناً خواسته دشمنان خارجي نيست. لذا از هر روزنه اي براي ايجاد شكاف، تشنج و بي اعتمادي و از هر «جرياني» براي شكل گيري «بحران» نهايت استفاده را مي كند. در اين موقعيت زماني، دانشگاه باتوجه به موقعيت، پتانسيل و تأثيرگزاري خود بيش از هر نهاد ديگري چشم طمع دشمن خارجي و مزدوران داخلي را به سوي خود معطوف كرده است.
ايجاد درگيري و اغتشاش و به تعطيلي كشاندن دانشگاه ها و به طبع آن كشاندن ناآرامي ها به جامعه و در نهايت به دلسردي و رخوت كشاندن ملت كه منجر به تضعيف حاكميت شود خواسته دشمنان خارجي و ايادي داخلي آنهاست. رهبر انقلاب حضرت امام خامنه اي با احساس اين خطر در سخنراني ماه رمضان خود در جمع دانشجويان مي فرمايند «مبادا دانشگاه تحت تأثير قرار گيرد، نبادا كارهاي علمي دانشگاه متزلزل شود، نبادا آزمايشگاه هاي ما، كلاسهاي ما، مراكز تحقيقاتي ما، دچار آسيب شود، دشمن ها دوست ميدارند دانشگاه ما، يك مدتي لااقل دچار تعطيلي و شبهه و اختلافات گوناگون باشد.»
گرچه در بادي امر تصور اين نكته كه دانشجو و تشكلها و جريان هاي دانشجويي خود خواسته دست ياري به نيروهاي خارجي دهند بسيار دور از ذهن است. اما بايد گفت علاوه بر «گروه هاي پيوند» يعني همان گروه هايي كه مقام معظم رهبري از آنان به عنوان «صحنه گردانان داخلي دشمن» ياد مي كنند، كه خودخواسته و دانسته در راستاي اهداف دشمن حركت مي كنند، بسياري از گروه هاي دانشجويي ناخواسته و از روي ناآگاهي در مسير و يا بهتر بگوييم در دام آنان قرار مي گيرند و دشمن، خود را در قالب خواسته هاي صنفي و قوميتي و گاه مذهبي و... در لواي نشريات دانشجويي و تشكل هاي منتقد به دانشگاه وارد مي كند و از اين طريق اهداف خود را پيگيري مي كند.
گمان مي رود دشمن برنامه وسيعي را براي اول مهر و بازگشايي دانشگاه ها در نظر گرفته است و بنا به فرمايش رهبر انقلاب: «اينها ]دشمنان[ نااميد نيستند دارند دنبال مي كنند قضايا را به اين زودي هم زمين نمي گذارند.» دشمن از حداقل 8 طريق زير وارد دانشگاه خواهد شد.
1- گروه هاي پيوند و ايادي مستقيم و خودخواسته داخلي.
2- تشكل هاي منتقد و ناراضي.
3- نشريات دانشجويي.
4- مسائل و مشكلات صنفي دانشجويي.
5- كانونهاي مختلف دانشگاه.
6- مسائل و اختلافات قوميتي و مذهبي.
7- نفوذ در ميان اساتيد.
8- توجه و سرمايه گذاري و جذب نيرو از ميان دانشجويان جديدالورود.
در ابتدا بايد اين نكته روشن گردد كه منظور ما از اينكه مثلا دشمن از طريق نشريات دانشجويي و يا كانونهاي مختلف وارد دانشگاه مي شود اين نيست كه نشريات و يا كانون ها به ميل و اراده و بينش تمام به سوي بيگانه كشيده مي شوند و يا اينكه بايد براي مقابله با اين جريان، نشريات را اساساً تعطيل و كانونهاي مختلف را منحل كرد بلكه منظور حركت با دانش و آگاهي بيش از پيش و جلوگيري از سوءاستفاده دشمن است.
در ادامه به شرح مختصر مهمترين موارد 8گانه بالا مي پردازيم:
- گروه هاي پيوند و ايادي داخلي؛ مهمترين و نامحسوس ترين و در عين حال مهلكترين مورد، همين جريان است. همين گروه است كه مقام معظم رهبري در موردشان ميفرمايند: «صحنه گرداناني را دارند و صحنه گرداناني را نيز پيدا خواهند كرد.» كساني كه در مقابل پول، بورس تحصيلي، پناهندگي سياسي، وعده هاي واهي و شستشوي مغزي تن به خبرچيني و زمينه سازي اجراي نسخه هاي خارجي مي دهند.
معرفي سريع اين افراد و جريان ها به مسئولان ذي ربط وظيفه شرعي، اخلاقي و اسلامي تك تك دانشجويان است. چه بسا دلسوزي براي اين افراد و عدم جلوگيري از فعاليت آنها مي تواند فجايع زيادي را براي همه طيف هاي سياسي و جامعه دانشگاهي به بار آورد. اين جريان هيچ ابائي از جاسوسي، تخريب و حتي بمب گذاري ندارند.
- تشكل هاي منتقد و ناراضي؛ در اكثر دانشگاه ها جريان ها و تشكل هاي منتقد و ناراضي وجود دارد كه با قبول اصل نظام و قانون اساسي به فعاليت قانوني خود ادامه مي دهند، مسئولان اين گروه ها بايد با پرهيز از جنجال آفريني و اقدامات احساسي، مراقب تحركات دشمن (كه شايد در ظاهر خيرخواهانه نيز باشد) باشند و از نفوذ دشمن به بدنه خود تا حد امكان جلوگيري كنند.
اين تشكل ها به واسطه نگاه نقادانه اي كه به دولت دارند طبيعتاً پتانسيل بيشتري را براي افتادن در دام جريانهاي منحرف و غوغاسالار دارند. اين تشكل هاي دانشجويي بايد در اين برهه زماني نظارت خود را بر اعضاء افزايش داده و مانع از استحاله و تغيير هويت خود شوند.
- نشريات دانشجويي؛ درحال حاضر نشريات دانشجويي در زمينه هاي مختلف با تيراژ و تعداد زيادي در سطح دانشگاه ها درحال انتشار است.
اساسنامه نشريات دانشجويي شرايط بسيار راحتي را براي كسب مجوز اين گونه نشريات پيش بيني كرده است كه شامل گذراندن تعداد معين و نسبتاً كمي از واحدهاي درسي و عدم سوءسابقه انضباطي است. نشريات دانشجويي تأثير زيادي بر افكار و نگاه دانشجويان دارند چه بسا يك گروه با كسب مجوز نشريات متعدد با نامهاي گوناگون يك انديشه را با قلم هاي مختلف گسترش ميدهند و چنين القا مي كنند كه اين انديشه تمام دانشجويان است. خطر هنگامي بروز ميكند كه دشمن آنچه را كه مدنظر دارد از زبان دانشجويان و از طريق نشريات دانشجويي بيان كند و مسلماً مخاطبين نيز حرف آنها را راحت تر ميپذيرند.
گاه اتفاق ميافتد كه براثر غفلت مديران مسئول اين نشريات، همه مطالب، صفحه آرايي و حتي افزايش تيراژ در خارج از دانشگاه تهيه و تنها «به نام دانشجو» در دانشگاه توزيع ميگردد. لذا در اين شرايط حساس هم مسئولان فرهنگي و هم مسئولان اين نشريات بايد هوشياري و نظارت خود را افزايش دهند.
- مسائل و مشكلات صنفي؛ شوراي صنفي دانشكده ها و دانشگاه ها كه محل مناسبي براي بيان خواسته ها و مشكلات صنفي دانشجويان است متأسفانه در اين چند سال پتانسيل بالايي را براي نفوذ عناصر ناصادق و ايجاد بحران از خود نشان داده است. گاه اتفاق مي افتد كه از يك مشكل كوچك صنفي كه با يك گفتگوي منطقي و ساده رفع شدني است چنان بلوايي درست ميشود و دشمن از آن چنان سوءاستفاده ميكند كه تصور آن در ابتداي كار ممكن نيست. راه اندازي تحصن، نوشتن بيانيه هاي تحريك آميز و طرح خواسته هاي خارج از توان موجود مي تواند نقطه شروع مناسبي براي ايجاد اغتشاش گردد كه شوراهاي صنفي به شدت بايد از آن بپرهيزند و ضمناً از سياسي و حزبي كردن اين تشكل دانشجويي اجتناب كنند.
بسيار پيش آمده است كه به بهانه يك مشكل صنفي، جريانهاي منحرف نبض دانشگاه را به دست گرفته و به طرح شعارهاي سياسي پرداخته اند. در تحصن صنفي دانشگاه شيراز و اصفهان در سال87 بيش از خواسته هاي صنفي، شعارهاي سياسي سر داده ميشد.
¤¤¤
به همين ترتيب 4موضوع بعدي از جمله، رخنه و تلقين و سياه جلوه دادن شرايط به اساتيد دانشگاه با توجه به تأثير و نفوذي كه اساتيد بر دانشجويان دارند نيز ميتواند محل توجه غوغاآفرينان باشد. همچنين طرح مسائل قوميتي و مذهبي و ايجاد شكاف و درگيري ميان دانشجويان در استانهاي مختلف خصوصاً استانهاي ترك زبان و خوزستان و سيستان و بلوچستان و كردستان و همچنين نفوذ در ميان كانونهاي فرهنگي، علمي، هنري و ورزشي و تغيير ماهيت آنها و تبديل آنها به «گروه هاي پيوند» و همچنين سرمايه گذاري بر روي دانشجويان جديد الورود كه نگاه آرماني آنها بيشتر است و با جريانات دانشجويي آشنايي كمتري دارند از جمله راه كارهاي دشمن و ايادي داخلي آن براي نفوذ به دانشگاه و دست يابي به اهداف خود است، كه خنثي كردن آنها بصيرت، آگاهي، دشمن شناسي و زمان شناسي دانشجويان را مي طلبد.

نويسنده:الله كرم مشتاقي

منبع: كيهان