ایرن‏آن

پرچم نوشت؛ مجيد مجيدي كه از كارگردانان نامي سينماي كشور هستند چند سال پيش در گفتگو با يكي از نشريات به ناگفته هايي از زندگي و افكار هنري و اجتماعي رهبر معظم انقلاب پرداخته بود.
مجيدي در اين گفتگوي طولاني درباره احاطه حضرت آيت الله خامنه اي به مسائل هنري و فرهنگي مي گويد: ايشان در زمينه هاي فرهنگي جامع الشرايط هستند. شما هيچ يك از مسئولين فرهنگي كشور را نمي توانيد نام ببريد كه به اندازه ايشان با سواد باشد. فيلم ديده باشدو موسيقي، تئاتر و هنرهاي تجسمي را بشناسد.من يادم هست در سال هاي پيش حوزه هنري جلسات شعري مي گذاشت . ماه رمضان بود مسئول حوزه يك تعداد شعر منتشر شده را آورد خدمت آقا به عنوان افتخارات نشر يكساله. خب به لحاظ كمي كلي كتاب بود فكر كرد آقا الان به وجد مي آيند. اما آقا همين كه اين كتاب ها را تورق مي كردند كلي غلط ويراستاري ، محتوايي و ... از اين اشعار مي گرفتند.
يكي از دوستان تعريف مي كرد فيلم بادبادك باز كه تازه ساخته شده بود آقا گفته بودند رمانش فوق العاده است اميدوارم فيلمش هم به اندازه رمانش قوي باشد.
خيلي خوب است اينجا يادي كنيم از معمار اصلي انقلاب كه اتفاقا ايشان هم انقلاب ما را بيش از هر چيز فرهنگي مي دانستند و اشراف قابل توجهي هم به سينما و اصلا مقوله هنرداشتند. چنانچه در سخنراني تاريخي خود از سينما مصداق آوردند و بعدها فيلم گاو را مثال زدند. در حوزه هنري تئاتر هم آقاي هنرمند تئاتري كاركرده بود به اسم حصار در حصار كه يك بار امام مصداق هايي از آن را نام بردند.
مجيدي درباره اولين ديدارش با مقام معظم رهبري مي گويد: اولين ديدار من با آقا بر مي گردد به سال 70 و فيلم بدوك. اين فيلم براي من منشا اتفاقاتي هم شد و البته مصداق بسيار خوبي است كه تفاوت نگاه آقا را با مسئولين فرهنگي نظام براي شما عرض كنم. اين فيلم را به همراه جمعي از هنرمندان و مسئولين در جلسه اي كه اقا هم حضور داشتند ديديم.
فيلم كه تمام شد آقا به شدت برافروخته و ناراحت شدند. اين عين عبارت آقاست: اگر فيلم مبتني بر درام است كه حرفي نيست ولي اگر مبتني بر واقعيات است من حرف دارم.
آقاي سيد مهدي شجاعي كه نويسنده فيلمنامه بود گفت متاسفانه مبتني بر واقعيات است و من هم ادامه دادم كه اين فيلم فقط گوشه اي از واقعيت است و اگر مي خواستيم همه آن را نشان دهيم فيلم ظرفيت اين همه تلخي را نداشت. و باز اين عين عبارت آقاست كه خطاب به مسئوليني كه آنجا بودند گفتند: اگر چنين است چرا به ما نمي گوئيد . چرا به ما گزارش داده نمي شود؟ "
با همين لحن كه بعدها از ما گزارش خواستند و ما هم گزارش هايمان را مكتوب كرديم و فرستاديم و اولين نتيجه آن اين بود كه كل مسئولين آن منطقه عوض شدند.
ولي مي دانيد كه فيلم توسط وزير ارشاد وقت توقيف شد. نگذاشتند به جشنواره ها برود. فقط به كن رفت و رئيس جمهور وقت (آيت الله هاشمي رفسنجاني) نامه اي 11 بندي خطاب به من و حوزه هنري نوشت و توضيح خواست. در بند اول اين نامه آمده بود كه ما اين همه سد و سيلو در كشور ساختيم اين همه آباداني چرا راجع به اينها فيلم نساختيد؟
مجيدي همچنين در ادامه ناگفته هايش از زندگي رهبرمعظم انقلاب مي گويد: اين را مي گويم ولي شايد ايشان راضي نباشند. ولي يك فيلمي را آورده بودند كه مورد نقد برخي متدينين و خيلي از مسئولين كشور بود ولي ايشان گفتند اگر من بودم به اين فيلم تقديرنامه مي دادم.
من معتقدم خيلي بيشتر از دشمنان خارجي دوستان داخلي چهره ايشان را تخريب كرده اند. چرا بايد اينقدر نگاه ژورناليستي نسبت به آقا وجود داشته باشد؟ چرا؟ مگر ايشان احتياج به اين چيزها دارند؟
ايشان مورد اتكاي خيلي ها هستند. شايد جالب باشد بدانيد من از منبع موثقي شنيده ام كه ايشان به روز در جريان خيلي از مسائل جامعه قرار مي گيرند و خيلي وقت ها به شكل مردمي در سطح شهر تردد مي كنند. با پيكان يا پرايد. بدون خبر قبلي هم تشريف مي برند. متاسفانه ابعاد شخصيتي ايشان خيلي مهجور مانده است و اين جفاي بزرگي است . البته تاريخ يك روزي قضاوت خواهد كرد و حقايق ناگفته اي را خواهد گفت.
خيلي ها بعد از چاپ اين مصاحبه خواهند گفت كه مجيدي هم نگاه حكومتي دارد ولي خدا خودش مي داند كه نگاه من به ايشان خيلي متعالي است و برايم آن زمان كه هنوز رئيس جمهور نبودند و بعد كه بودند و مي آمدند پيش ما سر سفره با ما املت مي خوردند با الان كه رهبر مملكت هستند فرقي نكرده اند. الان هم همان تعامل ، صميميت و تواضع را دارند كه آن موقع داشتند. خيلي وقت ها ما دور هم جاهايي جمع شديم كه مسئولين سياسي بودند، هنرمندان هم بوده اند، باورتان نمي شود كه ايشان اينقدر بچه هاي هنرمند را تحويل گرفته اند كه مورد حسادت سياسيون واقع شده است.