افغانستان همواره گورستان امپراطوريهاي مهاجم بوده است

يك پايگاه خبري با اشاره به اينكه حتي اسكندر كبير به توصيه مشاوران خود عمل كرده و به افغانستان حمله نكرد، نوشت: افغانستان همواره گورستان امپراطوريهاي مهاجم بوده است.
"سيبهان سمات " (Saybhan Samat) كارشناس مسائل بينالملل در مقالهاي كه در پايگاه خبري "گلوبال سرچ " (Global Search) منتشر شد، با بينتيجه خواندن جنگ افغانستان به رهبري آمريكا، آن را باتلاقي ناميد كه آمريكا و ناتو هر روز بيش از پيش در آن فرو ميروند.
سمات در اين مقاله نوشت: آمريكا در حال حاضر بدنبال استراتژي خروج از افغانستان است و طراحي چنين استراتژي به دو دليل براي آمريكا بسيار مشكل است: اول اينكه شهرت آمريكا بعنوان يك قدرت نظامي قوي و غيرقابل شكست، بويژه توسط قبيلهنشينان، حفظ شود و دوم اينكه اگر دست خالي از افغانستان عقبنشيني كند چگونه آمار روزافزون سربازان آمريكايي كشته شده در اين كشور و ميلياردها دلاري كه دائماً به اين كشور مرده و فاسد تزريق ميشود، آن هم در ميان ركود اقتصادي شديدي را كه خود آمريكا با آن مواجه است، توجيه كند؟
فعاليت طالبان در افغانستان بشدت در حال توسعه است
وي مقاله خود را اينگونه ادامه ميدهد: طبق تحقيقي كه اخيراً از سوي "شوراي بينالمللي امنيت و توسعه " (International Council of Security and Development) صورت گرفته، شورش در افغانستان به سرعت در حال افزايش است. جديدترين تحقيق اين شورا نشان داده كه طالبان در دستكم حدود 80 درصد خاك افغانستان حضور دائم دارد، اين ميزان در سال 2008، 72 درصد بوده است. طبق اين تحقيق، طالبان در 97 درصد از خاك افغانستان "فعاليت قابل توجه " دارد.
اين نويسنده ادامه داد: اين سازمان از سال 1997 جنبش طالبان را در سراسر افغانستان رديابي كرده است. حتي با وجود اين آمار هشدار دهنده، "نوريس مكدونالد " (Norine Mc Donald) رئيس اين سازمان به پايگاه خبري اينترنتي "هافينگتن پست " (Huffington Post) گفت كه به عقيده وي اين آمار، "محافظهكارانه " است. سمات به نقل از مك دونالد نوشت كه اين آمار، بسيار ناگوار است. طالبان اختيار عمل را در دست دارد، استراتژيها و تاكتيكهاي آنها كارگر است ولي استراتژيهاي آمريكا اينطور نيست ... ، سوال اين نيست كه آنها در كجا مشغول فعاليتند، سوال اين است كه كجا نيستند.
سمات افزود: فعاليتهاي مقاومتي روزافزون طالبان به تعداد بيشتر سربازان كشتهشده آمريكايي و ناتو و همچنين حملات هوايي منجر شده كه كشتههاي غيرنظامي انبوه برجاي ميگذارند. روز چهارم سپتامبر، حمله هوايي به دو تانكر حامل سوخت كه توسط طالبان ربوده شده بود و به مناطق محلي در "كندوز " (Kunduz) منتقل ميشد، به كشته شدن بيش از 90 غيرنظامي منجر شد. روستاييان تنها توانستند اعضاي بدن عزيزان خود را كه توسط بمبهاي 227 كيلوگرمي آمريكايي كه با شعار نجات آنها به كشورشان وارد شده، كشته شدند، جمعآوري كنند.
تحليلگر گلوبال سرچ نوشت: اين مشكلات در كنار بيثباتي ناشي از انتخابات اخير در افغانستان كه اتهامات مربوط به تقلب سراسري در آن به گوش ميرسيد و منجر به تقسيم بيش از پيش كشور بين اكثريت پشتون و اقليت تاجيك شد، حكايت از يك فاجعه دارد. البته شمال افغانستان تاحدودي آرام بوده و مقاومت كمتري در آن ديده شده است ولي با توجه به واقعه كندوز، اين ناآراميها به آنجا هم كشيده خواهد شد.
افغانستان همواره گورستان امپراطوريهاي مهاجم بوده است
سمات با بينتيجه خواندن حضور آمريكا و ناتو در افغانستان نوشت: آنها نتوانستند اسامه بنلادن و ملا عمر را دستگير كنند يا آنطور كه وعده داده بودند دموكراسي غربي را در افغانستان برقرار كنند يا حتي سرنوشت زنان و دختران افغان را بهبود دهند. آنها نتوانستند مانع تجارت مواد مخدر شوند يا وعدههاي بازسازي خود را تحقق بخشند يا آنطور كه ادعا ميكردند قلب و ذهن مردم افغان را بربايند. در يك كلام، آمريكا و ناتو به شكل نكبتباري شكست خوردند. تنها راه خروج آنها، اتخاذ يك استراتژي براي خروج از افغانستان است كه به پيروزي شباهت داشته باشد.
وي جنگ افغانستان را درس عبرتي براي كشورهاي قدرتمند جهان دانست تا به ساير كشورها حمله نكرده و سعي نكنند فرهنگ و ايدئولوژي مردم بومي آنها را تغيير دهند و منابع طبيعيشان را نابود سازند. وي ادامه داد: افغانستان هميشه قبرستان امپراطوريها بوده است. در زمان حاضر، هم انگليس و هم روسيه مجبور به عقبنشيني از اين كشور شدند در حالي كه هزاران سرباز خود را در اين كشور به كشتن دادند.
سمات در پايان نوشت: اگر اوباما عاقل باشد، از آنچه كه اسكندر كبير بيش از دو هزار سال قبل از خود بجاي گذاشت، عبرت ميگيرد. فرماندهان اسكندر به وي گفتند افغانستان جنگجويان وحشي دارد كه ارتش وي را نابود خواهند كرد و بهتر است آنها را به حال خود بگذارد. اسكندر از افغانستان چشم پوشيد و به هدف بسيار سادهتر زمينهاي هند روي آورد. اينكه اوباما به سرنوشت روسها دچار شود يا از كار اسكندر پند بگيرد بستگي به تصميمگيري آتي او دارد. تصميمگيريهاي كنوني واشنگتن جايي براي خوشبيني باقي نميگذارد. آمريكا و ناتو همچنان در افغانستان خون خواهند ريخت تا وقتي كه با ظاهري آشفته و خونآلود اين كشور را ترك كنند. تنها، زمان اين عقبنشيني شرمآگين است كه هنوز مشخص نيست.