عاشورا و امام حسين (ع) در كلام معصومين

پيامبر اكرم (ص) فرمود : درود خدا بر گريه كنندگان و عزاداران حسين (ع) و نيز بر كساني كه بر دشمنان حسين لعن و نفرين ميفرستند و نيز درود خدا بر آنان كه دل آنان مملو از خشم و كينه نسبت به قاتل حسين (ع) است.
پيامبراكرم(صلي الله عليه و آله و سلم):
اي مردم ، اين حسين بن علي است ، او را بشناسيد؛ قسم به آن كه جانم در دست اوست ، او در بهشت است، دوستدانش در بهشتاند و دوستداران دوستدارانش نيز در بهشتاند».
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 12
رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم):
رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود:« شهادت حسين (عليه السلام) حرارتي در دلهاي مؤمنان افروخته كه تا ابد خاموشي ناپذير است».
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 14
امام صادق (عليه السلام):
« اي ابوعمار ، درباره حسين بن علي (عليه السلام) شعري برايم بسراي » . ابوعمار گويد : شعري سرودم و امام گريست ؛ به خدا سوگند پي در پي شعر ميسرودم و آن حضرت ميگريست ، تا اينكه صداي گريه از اهل خانه نيز به گوش رسيد . سپس به من فرمود : « اي ابوعمار ، كسي كه شعري براي حسين (عليه السلام) بسرايد و پنجاه نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ، كسي كه شعري براي حسين (عليه السلام) بسرايد و سي نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ،كسي كه شعري براي حسين (عليه السلام) بسرايد و بيست نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت، كسي كه شعري براي حسين (عليه السلام) بسرايد و ده نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ، كسي كه شعري براي حسين (عليه السلام) بسرايد و يك نفر را بگرياند پاداش بهشت خواهد داشت ، كسي كه شعري براي حسين (عليه السلام) بسرايد و [ خود ] بگريد پاداش بهشت خواهد داشت و كسي كه شعري دربارة حسين (عليه السلام) بسرايد و خود را به گريه درآورد پاداش بهشت خواهد داشت » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 16
امام صادق (عليه السلام):
امام صادق (عليه السلام) فرمود : « فاطمه دختر محمد (عليه السلام) نزد زائران قبر فرزندش حسين (عليه السلام) حضور مييابد و براي گناهانشان طلب آمرزش ميكند » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 17
امام صادق (عليه السلام):
خدا لعنت كند كشندة حسين (عليه السلام) را ، چه قدر ياد [ شهادت ] حسين (عليه السلام) زندگي را ناگوار ميسازد ! من هيچ گاه آب سردي ننوشيدم ، مگر اينكه حسين (عليه السلام) را ياد كردم ؛ و هيچ بنده اي نيست كه آب بنوشد و حسين (عليه السلام) را ياد كند و كشنده اش را لعنت فرستد ، مگر اينكه خداوند صد هزار حسنه برايش مينويسد ، صد هزار گناه او را پاك ميسازد ، صد هزار درجه او را بالا ميبرد ، گويي صد هزار بنده را آزاد كرده است و خداوند در روز قيامت او گشاده رو محشور ميكند » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 18و 19
امام باقر (عليه السلام):
« اگر مردم ميدانستند كه زيارت قبر حسين (عليه السلام) چه فضيلتي دارد ، از شوق جان ميدادند و از حسرت ، پيكرشان پاره پاره ميشد » . گفتم : آن چه [ فضيلتي ] است ؟ فرمود : « كسي كه از روي شوق به زيارت او آيد ، خداوند هزار حج مقبول ، هزار عمره نيكو ، پاداش هزار شهيد از شهداي بدر ، پاداش هزار روزه دار ، ثواب هزار صدقة پذيرفته شده و هزار بنده آزاد كردن با نيت خالص براي خدا را برايش مينويسد و در آن سال از هر آفت و بلايي كه كمترين آن شيطان است محفوظ ميدارد و فرشته اي گرانمايه بر او گماشته ميشود كه او را از روبرو ، پشت سر ، سمت راست ، سمت چپ ، بالاي سر و پائين پا نگاه ميدارد . اگر در آن سال بميرد ، فرشتگان رحمت نزد او حضور مييابند و در مراسم غسل و كفن او شركت ميكنند و برايش طلب آمرزش مينمايند و با استغفار بر او وي را تا قبرش مشايعت ميكنند . [ بعد از اينكه او را در قبر نهادند ] قبر به اندازه ديدش برايش گسترده ميشود ، خداوند او را از فشار قبر و ترس ] دو فرشته ] منكر و نكير ايمن ميدارد و دري به سوي بهشت برايش گشوده ميشود . [ در محشر نيز ] نامه اعمالش را به دست راستش ميدهند و روز قيامت به او نوري ميبخشند كه ما بين شرق و غرب را روشن ميسازد ، و ندا كننده اي ندا در ميدهد ، اين پاداش كسي است كه حسين (عليه السلام) را از روي شوق زيارت كرده است . پس از قيامت كسي باقي نميماند مگر اينكه آرزو كند كه [ كاش ] از زائران حسين (عليه السلام) ميبود » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 20 و 21
امام صادق (عليه السلام):
امام صادق (عليه السلام) فرمود : « روزي رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) در خانه فاطمه (س) بود و حسين (عليه السلام) را در آغوش داشت ، كه آن حضرت گريست و به سجده رفت ، سپس فرمود : اي فاطمه ، اي دخت محمد ! بزرگ والامقام [ جبرئيل امين ] هم اكنون در سراي تو در نيكوترين سيما و آراسته ترين هيئت بر من آشكار شد و مرا گفت : اي محمد ! آيا حسين را دوست داري ؟ گفتم : پروردگارا او نور ديده و گل خوشبوي و ميوه دل و پوست ميان چشمان من است . پس از آن در حالي كه دست بر سر حسين (عليه السلام) نهاده بود گفت : اي محمد ! مبارك باد آن فرزندي كه برخوردار از بركات و صلوات و رحمت و [ مقام ] رضوان من است ، و لعنت و خشم عذاب و خواري و نقمتم شامل كسي است كه او را بكشد و به دشمني و پيكار با او بپردازد . آگاه باش كه او سرور شهيدان اولين و آخرين در دنيا و آخرت است . او آقاي جوانان اهل بهشت از ميان همه مردم است ... » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 29
امام باقر (عليه السلام):
امام باقر (عليه السلام) فرمود : « هنگامي كه آن مصائب ناگوار بر حسين (عليه السلام) وارد آمد ، بر پيكر وي سيصد و بيست و اندي ضربة نيزه و شمشير و تير يافت شد و روايت شده است كه همگي اين جراحتها از مقابل آن حضرت بوده است ، زيرا كه حسين (عليه السلام) هيچ گاه [ به دشمن ] پشت نميكرد » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 31
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم):
حسين از من است و من از حسينم . خداوند دوست ميدارد هر كه حسين را دوست بدارد .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 32 و 33
امام باقر (عليه السلام):
امام باقر (عليه السلام) فرمود : « پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) در خانه ام سلمه بود، به او فرمود : كسي نزد من نيايد . حسين (عليه السلام) كه در آن هنگام كودك بود فرا رسيد و ام سلمه نتوانست او را باز دارد ، تا اينكه نزد پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) آمد . در پي او نيز ام سلمه وارد شد . مشاهده كرد كه حسين (عليه السلام) بر سينه پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) نشسته است و آن حضرت چيزي در دست دارد و آن را ميبوسد . پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود : اي ام سلمه ، اين جبرئيل مرا آگاه ميسازد كه اين [ پسرم ] كشته ميشود و اين خاكي است كه بر آن كشته ميگردد ، آن را نزد خود نگاه دار ، هر گاه كه به خون تبديل شد براستي حبيبم [حسين (عليه السلام) ] كشته شده است . ام سلمه گفت : اي رسول خدا ، از خدا بخواه كه آن را از او دور سازد . فرمود : چنين كردم ، اما خداي صاحب عزت و جلال به من وحي كرد كه او مرتبه اي دارد كه هيچ يك از آفريدگان به آن دست نمييازد و نيز شيعياني دارد كه درخواست شفاعت ميكنند و خداوند هم شفاعتشان را ميپذيرند . [همچنين ] مهدي (عليه السلام) از فرزندان اوست . پس خوشا به حال كسي كه از دوستان و شيعيان حسين (عليه السلام) باشد ؛ آنان ، به خدا سوگند ، در روز قيامت سعادتمند خواهند بود » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 37 و 38
امام حسين (عليه السلام):
امام حسين (عليه السلام) فرمود : « من به نزد رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) رفتم ، در حالي كه ابي بن كعب در خدمت ايشان بود . پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود : « آفرين بر تو اي ابا عبدالله ! اي زيور آسمانها و زمينها ! ابي به آن حضرت عرض كرد : چگونه كسي جز شما ميتواند زيور آسمانها و زمينها باشد ؟ ! فرمود : اي ابي ، سوگند به آن كه مرا بحق به پيامبري برانگيخت ، حسين بن علي (عليه السلام) در آسمان عظمت فزونتري دارد تا در زمين ، و در سمت راست عرش خداي عزيز و شكوهمند نوشته شده است . [ حسين ] چراغ هدايت و كشتي نجات است ، پيشواي نيكي و بركت و شكوه و فخر و علم و تقواست ... ».
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 45 و 46
امام صادق (عليه السلام):
امام صادق (عليه السلام) فرمود:«علي (عليه السلام) به حسين (عليه السلام) فرمود : اي ابا عبدالله (عليه السلام)، تو از پيش اسوه مردم بوده اي . [ حسين (عليه السلام) ] عرض كرد: فدايت شوم، حال من چگونه است ؟ فرمود : تو دانشي داري كه ايشان بدان ناداناند و زود است كه دانشمند از دانش خود بهره جويد. اي فرزندم، گوش فرادار و بينا باش، قبل از آنكه [ واقعه اي ] تو را در يابد . قسم به آن كه جانم در دست اوست، بني اميه خون تو را ميريزند ، اما نميتوانند تو را از آئينت برگردانند و از ياد پروردگارت غافل سازند . حسين (عليه السلام) فرمود : قسم به آن كه جانم در دست اوست كافي است . من بدانچه خدا فرود آورده است اقرار كردم و سخن پيامبر خدا را تصديق ميكنم و سخن پدرم را دروغ نميشمارم ».
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 48 و 49
امام صادق(عليه السلام):
همه ساله به زيارت حسين (عليه السلام) بشتابيد ، زيرا هر كس شناساي حق [ امامت ] او باشد و او را انكار نورزد و به زيارت او نائل شود ، پاداشي جز بهشت نخواهد داشت و از روزي گسترده اي برخوردار خواهد شد و خداوند گشايشي سريع در كار او ايجاد خواهد كرد . هر آينه خداوند بر قبر حسين بن علي (عليه السلام) چهار هزار فرشته گماشته است كه همگي بر او گريان اند و زائر او را تا [ رسيدن به ] خانواده اش مشايعت ميكنند ، اگر بيمار شد به عيادت او ميروند و اگر درگذشت در تشييع جنازة او حضور مييابند و برايش طلب آمرزش و رحمت ميكنند » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه52 و 53
امام رضا (عليه السلام):
امام رضا (عليه السلام) فرمود:« روز [ شهادت امام ] حسين (عليه السلام) پلك چشمان ما را مجروح و اشكهاي ما را جاري ساخت ، عزيز ما را در سرزمين پريشاني و بلاخوار كرد و تا روز پايان [ يعني قيامت ] پريشاني و بلا را در ما به يادگار گذاشت . پس گريه كنندگان بايد بر همانند حسين (عليه السلام) بگريند، كه گريه بر او گناهان بزرگ را فرو ميريزد». سپس فرمود:« پدرم با فرا رسيدن ماه محرم خندان ديده نميشد و اندوه و آشفتگي بر او چيره ميگشت، تا اينكه ده روز از آن بگذرد ، روز دهم [ روز عاشورا ] روز مصيبت و اندوه و گريه او بود و ميفرمود : در اين روز است كه حسين - كه درود خدا بر او باد - كشته شد ».
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 60
امام رضا (عليه السلام):
امام رضا (عليه السلام) در ضمن حديث به ربان بن شبيب فرمود : « اي پسر شبيب ! اگر براي چيزي گريان شدي ، بر حسين بن علي بن ابي طالب (عليه السلام) اشك ببار ، زيرا او را مانند گوسفند [ از پشت ] سر از پيكرش جدا ساختند و هجده مرد از خانواده او ، كه در زمين بي مانند بودند ، همراه او كشته شدند و براستي كه آسمانهاي هفتگانه و زيمنها در قتل او گريستند . چهار هزار فرشته براي ياري او بر زمين فرود آمدند ، اما اجازه نيافتند . و ايشان آشفته و غبار آلود تا قيام قائم (عليه السلام) نزد قبر او هستند [ و پس از ظهور ] از ياران او هستند و شعارشان خوانخواهي حسين (عليه السلام) است » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 61و 62
امام صادق (عليه السلام):
فرمود : « مصيبت روز كشته شدن حسين (عليه السلام) بس بزرگتر از مصيبت ديگر ايام [ سوگواري ] است ، و اين از آن لحاظ است كه خاندان كسا ، كه گراميترين مردم نزد خدايند ، پنج نفر بودند ؛ چون پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) از جمع آنان درگذشت ، امير المؤمنين و فاطمه و حسن و حسين (عليه السلام) باقي ماندند و مايه تسلي و آرامش مردم بودند . با درگذشت [ شهادت ] فاطمه (س) امير المؤمنين و حسن و حسين (عليه السلام) تسلي بخش مردم به شمار ميآمدند . با درگذشت امير المؤمنين (عليه السلام) حسن و حسين (عليه السلام) ملجأ و مايه آرامش مردم بودند و چون حسن (عليه السلام) درگذشت مردم به حسين (عليه السلام) آرامش ميجستند . اما با كشته شدن حسين (عليه السلام) ديگر از اصحاب كسا ، كسي باقي نماند كه بدو تسلي جويند و رفتن او برابر با رفتن همه آنان بود ، همان گونه كه باقي ماندن او برابر با باقي ماندن تمامي آنان به شمار ميآمد . از اين رو مصيبت روز [ شهادت ] او از ديگر ايام مصائب [ شهادت خاندان پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) ] بزرگتر است » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 64 و 65
امام سجاد (عليه السلام):
امام سجاد (عليه السلام) فرمود : « سخت ترين روزي كه بر رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) گذشت ، روز [ غزوه ] احد بود كه در آن عمويش حمزه بن عبدالمطلب - كه شير خدا و شير پيامبرش بود - كشته شد ، و پس از آن ، روز [ جنگ ] موته بود كه در آن پسر عمويش جعفر بن ابي طالب كشته شد . سپس فرمود : اما هيچ روزي همانند روز حسين (عليه السلام) نيست ، كه سي هزار مرد [ جنگاور ] بر او روي آوردند و ميپنداشتند كه از اين امت هستند و همگي آنان با ريختن خون او به خداي عزوجل تقرب ميجستند ، در حالي كه او خدا را به ياد آنان ميآورد ، اما آنان پند پذير نبودند تا اينكه او را به ظلم و ستم و دشمني كشتند » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 68 و 69
امام صادق (عليه السلام):
امام صادق (عليه السلام) از آباء گرامي خود از امام حسين (عليه السلام) نقل ميكند كه فرمود : « من كشته گريه ام . هيچ مؤمني مرا ياد نميكند ، مگر اينكه گريان ميشود » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 70
امام صادق (عليه السلام):
امام صادق (عليه السلام) فرمود : « هر گونه گريه و بي تابي براي بنده در هر جا كه بي تابي كند مكروه و ناپسند است ، مگر گريه بر حسين بن علي (عليه السلام) كه پاداش و ثواب دارد » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 71
امام باقر (عليه السلام) :
امام باقر (عليه السلام) فرمود : « چون حسين (عليه السلام) بر رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) وارد شد ، او را به سوي خود ميكشيد [ و به بازي ميگرفت ] و به امير المؤمنين ميفرمود كه او را بگيرد و سپس [ پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) ] بر او ميافتاد و او را ميبوسيد و ميگريست . [ امام حسين (عليه السلام) ] ميگفت : پدر جان ! چرا ميگريي ؟ ميفرمود : پسرم ! جاي شمشيرها را كه بر پيكر تو وارد ميشوند ميبوسم و ميگريم. فرمود: پدرجان! مگر من كشته ميشوم؟ فرمود: آري به خدا ، پدر و برادرت و تو [ كشته ميشويد ] . [ امام حسين (عليه السلام) ] فرمود : پدر جان ! آيا قتلگاههاي ما پراكنده خواهد بود ؟ فرمود : آري پسرم . [ امام حسين (عليه السلام) عرض كرد ] : چه كسي از امتت ما را زيارت ميكند ؟ فرمود : مرا و پدر و برادرت و تو را جز صديقان از امتم زيارت نميكنند » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 71
امام صادق (عليه السلام):
امام صادق (عليه السلام) فرمود : « چون قصد زيارت حسين (عليه السلام) را كردي ، در حالي كه پريشان ، غمناك ، مصيبت ديده ، ژوليده ، غم آلود ، گرسنه و تشنه اي او را زيارت كن ، زيرا حسين (عليه السلام) در حالي كشته شد كه غمگين ، مصيبت ديده ، ژوليده ، غم آلود ، گرسنه و تشنه بود . از او حوائجت را بخواه و بازگرد . و آن [ كربلا ] را وطن خود قرار مده » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 74
امام صادق (عليه السلام):
مردي از اهل طوس به امام صادق (عليه السلام)گفت : اي فرزند رسول خدا ، كسيكه قبر ابا عبدالله الحسين (عليه السلام) را زيارت كند و بداند كه او امامي است كه از جانب خداي عزوجل پيرويش بر بندگان واجب است ، چه [ پاداشي ] خواهد داشت ؟ امام صادق (عليه السلام)فرمود : خداوند گناهان گذشته و آينده اش را ميآمرزد و شفاعتش را درباره هفتاد هزار گنهكار ميپذيرد ، و نزد قبر او [ ابا عبدالله الحسين (عليه السلام) ] هر حاجتي كه از خداي عزوجل بخواهد ، خداوند حاجتش را برآورد - تا پايان حديث » .
منبع : كتاب چهل حديث صفحه 85 و 86
امام صادق (عليه السلام) :
امام صادق (عليه السلام) فرمود : سوره فجر را در نمازهاي واجب و مستحب خود بخوانيد زيرا اين سوره امام حسين (عليه السلام) است و به آن دل ببنديد . خدا شما را رحمت كند و بيامرزد . ابواسامه كه در مجلس حاضر بود ، پرسيد : چرا اين سوره مخصوص امام حسين (عليه السلام) است ؟ امام فرمود : آيا نميشنوي سخن حق را كه ميفرمايد : اي نفس مطمئن .... ، مقصود امام حسين (عليه السلام) است زيرا او است كه نفس مطمئن است و از خدا راضي و خدا از او راضي است و اصحاب او از آل محمد از خداوند روز قيامت راضي هستند و او از آنان راضي است . اين سوره درباره امام حسين (عليه السلام) و شيعيان و شيعه آل محمد خصوصاً وارد شده است هر كه بر آن سوره مداومت كند ، همراه با امام حسين (عليه السلام) و درجه اش در بهشت است و همانا خداوند غالب و حكيم است .
منبع : كتاب پيام عاشورا صفحه 56
امام صادق (عليه السلام):
امام صادق (عليه السلام) فرمود : برترين تربت زمين ، تربت سيد الشهداء است . سجده بر آن حجابهاي هفتگانه را كنار ميزند .
منبع : كتاب پيام عاشورا صفحه 61
امام صادق (عليه السلام):
امام (عليه السلام) به مسمع فرمود :آيا متذكر ميشوي با حسين چه كردند ؟ عرض كرد آري ، فرمود : آيا جزع و گريه ميكني ؟ گفت: آري ، به خدا سوگند گريه ميكنم و آثار غم و اندوه در صورتم ظاهر ميشود . حضرت فرمود : « خداي اشك چشمت را رحمت كند . آگاه باش كه تو از آن اشخاص هستي كه از اهل جزع براي ما شمرده ميشوند ، به شادي ما شاد و به حزن ما محزون و اندوهناك ميگردند . آگاه باش كه بزودي هنگام مرگ ، پدرانم را بر بالين خود حاضر ميبيني ، در حالي كه به تو توجه كرده و ملك الموت را درباره تو بشارت ميدهند ، و خواهي ديد كه ملك الموت در آن هنگام از هر مادر مهربان به فرزندش ، مهربانتر است » . سپس فرمود : « كسي كه بر ما اهل بيت به خاطر رحمت و مصائب وارده بر ما گريه كند ، رحمت خدا شامل او ميشـود قبـل از اينكه اشكي از چشمش خارج گردد ؛ پس زماني كه اشك چشمش بر صورت جاري شود اگر قطره اي از آن در جهنم بريزد ، حرارت آن را خاموش كند ، و هيچ چشمي نيست كه گريه كند بر ما مگر آنكه با نظر كردن به كوثر و سيراب شدن با دوستان ، خوشوقت ميگردد » .
منبع : كتاب پيام عاشورا صفحه 65 و 66
امام صادق (عليه السلام):
امام صادق (عليه السلام) فرمود : تربت امام حسين (عليه السلام) شفاي هر بيماري است .
منبع : كتاب پيام عاشورا صفحه 61
امام رضا (عليه السلام):
امام رضا (عليه السلام) فرمود : هر كس كه عاشورا ، روز مصيبت و اندوه و گريه اش باشد ؛ خداوند ، روز قيامت را براي او روز شادي و سرور قرار ميدهد .
منبع : كتاب پيام عاشورا صفحه 72
امام رضا (عليه السلام) :
امام رضا (عليه السلام) فرمود : براستي محرم ماهي است كه مردمان عهد جاهليت جنگ و خونريزي را در آن حرام ميشمردند ليكن خونهاي ما را در اين ماه حلال شمردند ، و حرمت ما را شكستند و فرزندان و زنان را به اسارت كشيدند و آتش در خيمه هاي ما افروختند و آنچه در آنها زاد و توشه داشتيم به يغما بردند و حرمت رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) را در امر ما نگاه نداشتند .
منبع : كتاب پيام عاشورا صفحه 74
امام رضا (عليه السلام) :
امام رضا (عليه السلام) فرمودند : كسي كه در روز عاشورا دست از كسب و كار بكشد ؛ خداوند ، حوائج دنيا و آخرت وي را برآورد و كسي كه روز عاشورا در ماتم و عزا بسر ببرد ؛ خداوند متعال روز قيامت را روز شادي و سرور قرار دهد و با ديدار ما ، در بهشت ، چشم او را روشن گرداند ( و افزود ) كسي كه روز عاشورا را روز بركت بنامد و بعنوان عيدي چيـزي را به منزل ببرد خدا آن را بر او مبارك نگرداند و در قيامت با يزيد و عبيدالله و عمر سعد محشور شود و در اسفل السافلين در جهنم درافتد .
منبع : كتاب پيام عاشورا صفحه 74
امام باقر (عليه السلام) :
امام باقر (عليه السلام) فرمودند : بر مؤمنان لازم است روز عاشورا را در ماتم بسر برند و به يكديگر كه رسيدند ، بگويند : عظم الله اجورنا و اجوركم بمصابنا بالحسين و جعلنا و اياكم من الطالبين بثاره مع وليه المهدي من آل محمد .
منبع : كتاب پيام عاشورا صفحه 75
امام صادق (عليه السلام):
امام صادق (عليه السلام) به جعفر بن عفان فرمودند : هيچ كس نيست كه درباره حسين (عليه السلام) شعري بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن كه خداوند ، بهشت را بر او واجب ميكند و او را ميآمرزد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 78
پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم):
پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود : درود خدا بر گريه کنندگان و عزاداران حسين (علیه السلام) و نيز بر کساني که بر دشمنان حسين لعن و نفرين ميفرستند و نيز درود خدا بر آنان که دل آنان مملو از خشم و کينه نسبت به قاتل حسين (علیه السلام) است ، کسي که به قتل حسين (علیه السلام) راضي باشد ؛ در قتل او شريک است .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 83
امام رضا (علیه السلام):
امام رضا (علیه السلام) فرمودند : کسي که مصيبت ما را به ياد آورد و بر مظلوميت ما گريه کند در قيامت با ما هم درجه خواهد بود و کسي که از مصائب ما پيش او بازگو کنند و او بگريد و يا ديگران را بگرياند در روزي که همه ديدگان گريانند ، نميگريد و کسي که در مجلسي و محفلي شرکت جويد که در آن امر ما احياء گردد در روزي که همه قوب به نوعي ميميرند قلب او نميميرد . ( محزون و افسرده نيست ) .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 84
امام صادق (علیه السلام) :
امام صادق (علیه السلام) فرمود : علي بن الحسين بر پدرش حسين بن علي (علیه السلام) بيست سال گريست هيچ طعامي در برابر او نمينهادند مگر آنکه ميگريست تا آنجا که يکي از خادمان او گفت فدايت شوم ، اي فرزند رسول خدا ، من ميترسم شما با اين وضع از بين برويد . فرمود : حزن و غم بي پايان خود را نزد خدا شکوه ميکنم و از خدا ميدانم آنچه را که نميدانيد من هيچگاه قتلگاه فرزندان فاطمه را به ياد نميآورم مگر آنکه گريه راه گلويم را ميگيرد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 95
امام صادق (علیه السلام) :
امام صادق (علیه السلام) شنيديم که فرمود : پس از آنکه ابا عبدالله حسين بن علي (علیه السلام) رخت از اين جهان بربست ، آسمانها و زمينهاي هفتگانه و ساکنان درون آنها و ساکنان ميان آنها و هر که بر آنها ميجنبد بر او گريستند بهشت بر او گريست ، دوزخ بر او گريست ، هر چه پروردگار ما آفريد و آنچه ديده ميشود و ديده نميشود ، بر او گريستند .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 101
امام سجاد (علیه السلام) :
امام سجاد (علیه السلام) فرمودند : هر قومي که ديگانش به خاطر کشته شدن حسين (علیه السلام) پر از ا شک گردد به گونه اي که به صورتش روان شود خداوند غرفه هايي از بهشت را براي او اختصاص دهد ، که صدها سال در آن سکونت کند و چشمان هر مؤمـني که به خاطـر آزارهائي که از نـاحيه دشمن در دنيا به ما رسيد . اشک آلود شود و اشکش به گونه هايش سرازير گردد . خداوند او را در منزل صدق ( جايگاه رفيع بهشت ) ساکن کند.
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 102
امام صادق (علیه السلام) :
امام صادق (علیه السلام) فرمودند : حسين (علیه السلام) فرمود من کشته گريه ام که مرا در پريشاني کشتند و سزاوار است بر من که هيچ فرد پريشاني نزدم نيايد مگر آنکه خداوند او را با دل شاد به سوي خانواده اش بازگرداند .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 107
امام صادق (علیه السلام) :
امام صادق (علیه السلام) فرمودند : هر که قبر حسين بن علي (علیه السلام) را در روز عاشورا زيارت نمايد و عارف به حق او باشد ، همانند کسي است که خداوند را در عرش او زيارت نموده باشد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 115
امام کاظم (علیه السلام) :
امام کاظم (علیه السلام) فرمودند : هر که حسين (علیه السلام) را با شناخت به حق او زيارت کند . خداوند گناهان گذشته و آينده اش را ميآمرزد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 116
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
در کانون دلهاي مؤمنان معرفتي ويژه نسبت به امام حسين (علیه السلام) وجود دارد .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 25
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
امام حسين (علیه السلام) چراغ هدايت و کشتي نجات است .
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 25
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
براي شهادت حسين (علیه السلام) حرارت و گرمايي در دلهاي مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نميشود.
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 26
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
حسين از من است و من از حسين. خداوند هر که حسين را دوست بدارد، دوست ميدارد. حسين نوهاي از نوادههاي پيامبران است.
منبع : کتاب پيام عاشورا صفحه 26
امام هادي (علیه السلام) :
آرامگاه پاک امام حسين (علیه السلام) از روزي که حضرت در آن دفن شد باغي از باغ هاي بهشت بوده است .
منبع : المحجه البيضاء ، ج4،ص65
موسي بن جعفر (علیه السلام) :
هر که زيارت قبر امام حسين (علیه السلام) کند در حالي که حق آن حضرت را بشناسد خدا گناهان گذشته و آينده اش را ميآمرزد.
منبع : الحجه البيضاء ،ج4،ص45
امام صادق (علیه السلام) :
آرامگاه مقدس امام حسين (علیه السلام) کانالي از کانالهاي بهشت است.
منبع : الحجه البيضاء ،ج4،ص45
امام صادق (علیه السلام) :
در خاک قبر امام حسين (علیه السلام) شفاي هر دردي است و آن دارو است .
منبع : الحجه البيضاء ،ج4،ص45
امام صادق (علیه السلام) :
ميان قبر پاک امام حسين (علیه السلام) تا آسمان هفتم محل رفت و آمد فرشتگان است .
منبع : الحجه البيضاء ،ج4،ص46
امام صادق (علیه السلام) :
همانا زيارت کننده امام حسين بن علي (علیه السلام) زيارت کننده رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است .
منبع : بحار ، 98 ص 76
امام صادق (علیه السلام) :
اگر بيماري از اهل ايمان حق و حرمت و ولايت حضرت امام حسين (علیه السلام) را بشناسد و باندازه سر سوزني از خاک پاکش استشفا نمايد ، دوا و شفايش خواهد شد .
منبع : بحار ، ج 98 ، ص 125
امام صادق (علیه السلام) :
کام کودکان نوزاد خود را با تربت حضرت امام حسين (علیه السلام) بگيريد زيرا که آن امان هر درد و بيماري است .
منبع : بحار ، ج 98 ، ص 124
امام صادق (علیه السلام):
هر که را علت و بيماريي در رسد و به خاک پاک قبر مطهر امام حسين (علیه السلام) مداوا کند خداوند وي را از آن علت شفا دهد ، مگر آنکه بيماري او علت مرگ باشد .
منبع : بحار ، ج 98 ، ص 124
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
درباره تربت حضرت امام حسين (علیه السلام) چنين فرموده است : خوشا به حال تو اي خاک ! و خوشا به حال آن کس که در تو شهيد ميشود .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 228
رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) :
هر که دوست دارد به سرور و آقاي بهشتيان بنگرد به حسين بن علي عليهما السلام نگاه کند .
منبع : آثار الصادقين ، ج 3 ، ص 424
ابي عبدالله (علیه السلام) :
هر بي تابي و گريه اي مکروه و ناپسند است جر بي تابي و گريه بر حسين عليه السلام .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 280
حسين بن علي (علیه السلام) :
چشمان هيچ بنده اي بر ما اشک نريزد يا چشمانش بخاطر ( مصائب ما ) نگريد مگر اين که خداوند سالها او را در بهشت جاي دهد .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 279
ابي عبدالله (علیه السلام) :
هر کس ما را ياد کند و يا در نزد او يادآوري شويم و از چشمانش به اندازه بال مگسي اشک فرو غلطد خداوند گناهانش را ببخشد ، و اگر چه گناهانش به اندازه کف درياها باشد .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 278
ابي جعفر (علیه السلام) :
هر مؤمني که چشمش براي شهادت حسين (علیه السلام) اشکي بريزد و آن اشک بر صورتش جاري شود خداوند او را در اطاقهاي بهشتي جاي دهد که در آن سکوت نمايد .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 285
ابي عبدالله (علیه السلام) :
ما ( با مصائب و رنجها) نزد هر کس ياد شويم و از چشمهايش اشکي ريزد خداوند صورتش را بر آتش جهنم حرام فرمايد .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 285
ابي عبدالله (علیه السلام) :
امير المؤمنين (علیه السلام) نگاهي بر حسين (علیه السلام) کرده، فرمود: اي اشک و گريه اهل ايمان ( اي سرمشق و عبرت ايمانيان ) عرض کرد : پدر جان ! من ؟ فرمود : بلي پسرم .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 280
ابو عبدالله (علیه السلام) :
حسين (علیه السلام) ( و مصائب جانگداز او موجب ) گريه مؤمنين است .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 280
امام حسين (علیه السلام) :
امام حسين (علیه السلام) فرمود : من براي عبرت و پند ديگران شهيد ميشوم .
منبع : بحار ، ج 44 ، ص 280
ابو عبدالله (علیه السلام) :
کربلاء از خاک بيت المقدس است .
منبع : کامل الزيارات ، ص 269 ، باب 88 ، ح 7
ابي جعفر (علیه السلام) :
آدميان و پريان و پرندگان آسمان و وحوش بيابان بر حسين بن علي عليهما السلام گريستند و از چشمانشان اشک روان گرديد .
منبع : بحار ، ج 45 ، ص 250
ابي عبد الله (علیه السلام) :
آسمان جز بر حسين بن علي و يحيي بن زکريا عليهما السلام نگريسته است .
منبع : بحار ، ج 45 ، ص 211
ابو عبدالله (علیه السلام) :
سرزمين کربلا و آب فرات اولين زمين و نخستين آبي بودند که خداوند متعال به آنها قداست و شرافت بخشيد.
منبع : بحار الانوار ، ج 98 ، ص 109
ابو عبدالله (علیه السلام) :
به راستي که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پيش از آنکه مکه را حرم قرار دهد .
منبع : کامل الزيارات ، ص 267
امام رضا (علیه السلام) :
اي دعبل ! براي حسين بن علي عليه السلام مرثيه بگو ، چرا که تا زنده اي تو ياور و ستايشگر مايي ، پس تا ميتواني ، ازياري ما کوتاهي مکن .
منبع : جامع احاديث الشيعه ، ج 12 ، ص 567
امام صادق (علیه السلام) :
امام زين العابدين (علیه السلام) بيست سال ( به ياد عاشورا ) گريست و هرگز طعامي پيش روي او نميگذاشتند مگر اينکه گريه ميکرد .
منبع : بحار الانوار ، ج 46 ، ص 108
امام صادق (علیه السلام) :
نزد هر کس که از ما ( و مظلوميت ما ) ياد شود و چشمانش پر از اشک شود ، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام ميکند .
منبع : بحار الانوار ، ج 44 ، ص 285
امام صادق (علیه السلام) :
برترين تربت زمين ، تربت سيد الشهداء است .
منبع : جواهر الکلام ، ج 8 ، ص 437
ابي جعفر (علیه السلام) :
چهار هزار ملک ، آشفته و غم آلود تا روز قيامت بر او ميگريند .
منبع : کامل الزيارات ، ص 113
ابي جعفر (علیه السلام) :
انس و جن و پرندگان و وحوش ( حيوانات خشکي ) بر حسين بن علي (علیه السلام) گريستند به حدي که اشک از چشمانشان جاري گشت .
منبع : کامل الزيارات ، ص 100
امام صادق (علیه السلام) :
کربلا را زيارت کنيد و اين کار را ادامه دهيد ، چرا که کربلا بهترين فرزندان پيامبر را در آغوش خويش گرفته است .
منبع : کامل الزيارات ، ص 269
ابي عبدالله (علیه السلام) :
آسمان يک سال بعد از شهادت حسين (علیه السلام) و يحيي بن زکريا سرخ گشت ، و اين گريه اش بود .
منبع : کامل الزيارات ، ص 129
ابي عبدالله الصادق (علیه السلام) :
پس از کشته شدن حسين بن علي (علیه السلام) ، چهل روز از آسمان خاک سرخ باريد .
منبع : کامل الزيارات ، ص 130
ابوعبدالله (علیه السلام) :
حسين (علیه السلام) را زيارت کنيد و به او جفا روا مداريد ، زيرا که او سرور جوانان بهشت از ميان خلايق و سيد شهيدان است .
منبع : کامل الزيارات ، ص 181
ابي جعفر (علیه السلام) :
هر مؤمني که در سوگ حسين (علیه السلام) اشک از ديده ريزد ، به حدي که بر گونه اش جاري گردد ، خداوند او را ساليان سال در غرفه هاي بهشت مسکن ميدهد .
منبع : کامل الزيارات ، ص 165
امام صادق (علیه السلام) :
کسي که ( در عزاي حسين ) بگريد يا ديگري را بگرياند و يا آنکه خود را به حالت اندوه عزا درآورد بهشت بر او واجب است.
منبع : جلاء العيون ، ص 463