ایرن‏آن

رهبر معظم انقلاب در سخنراني‌هاي متعدد بر لزوم استمرار قيام عاشورايي در روضه‌هاي حسيني تأكيد فراوان داشته و با برخي بدعت‌ها در اين مراسم‌ها مخالفت مي‌كردند. ايشان مي‌فرمايند: «يك عده‏اى گوشه كنار صداشان بلند شد كه آقا! اين عزادارى امام حسين است؛ مخالفت نشود با عزادارى امام حسين! اين، مخالفت با عزادارى نيست؛ مخالفت با ضايع كردن عزادارى است. عزادارى امام حسين را نبايد ضايع كرد. منبر حسينى، مجلس حسينى، محل بيان حقايق دينى، يعنى حقايق حسينى است.»
رهبر معظم انقلاب مراسم عزاي حسيني را محلي براي ريشه كن كردن شمر شدن و شمرى عمل كردن در دنيا مي‌دانند و مي‌فرمايند: «محرّم، يكى از همين مقاطع تاريخى است. عاشورا را شيعه، با همه‏ وجود نگه داشت. شما ببينيد در طول سال‌هاى متمادى، قرن‌هاى متمادى، ياد امام حسين، نام امام حسين، تربت امام حسين، عزاى امام حسين، هرگز از بين مردم پيرو اهل‏بيت و مؤمنِ به اهل‏بيت خارج نشد؛ اين را رها نكردند؛ هرچند خيلى تلاش شد. حالا شما قضيه‏ متوكل و بستن راه را شنيده‏ايد. اينها آن كارهاى چاروادارى، مخالفت‌هاى چاروادارى بوده است. مخالفت‌هاى بسيار زيادى در طول زمان به شكل‌هاى ظاهراً علمى، به شكل احساساتى، به شكل تجربه‏اى انجام دادند، ولى شيعه نگه داشته است و بايد نگه دارد.
مي‌گويند چرا ماتم و گريه و اشك را در بين مردم رواج مي‌دهيد؟ اين ماتم و اشك براى ماتم و اشك نيست، براى ارزش‌هاست. آنچه پشت سر اين عزاداري‌ها، بر سر و سينه زدن‌ها، اشك ريختن‌ها وجود دارد، عزيزترين چيزهايى است كه در گنجينه‏ بشريت ممكن است وجود داشته باشد. او همان ارزش‌هاى معنوىِ الهى است. اينها را مي‌خواهند نگه دارند كه حسين‏بن‏على مظهر اين ارزش‌ها بود. يادِ آنهاست؛ زنده نگه داشتن آنهاست.
ملت اسلام اگر نام حسين را و ياد حسين را زنده نگه بدارد و آن را الگو قرار بدهد براى خود، از همه‏ موانع و مشكلات عبور خواهد كرد. لذاست كه ما در انقلاب اسلامى، در نظام جمهورى اسلامى از صدر تا ذيل، همه ـ مردم، مسئولين، بزرگان، شخص امام بزرگوار ما ـ بر روى مسئله‏ امام حسين و مسئله‏ عاشورا و همين عزاداري‌هاى مردمى، تكيه كردند و جا دارد. اين عزاداري‌ها جنبه‏ نمادين دارد، جنبه‏ حقيقى هم دارد؛ دل‌ها را نزديك مي‌كند، معارف را روشن مي‌كند.
البته گويندگان، وعاظ، مداحان، سرايندگان، همه بايد توجه داشته باشند كه اين يك حقيقت عزيز است؛ با آن نبايست بازى كرد؛ حقايق ماجراى عاشورا را بازيچه نبايد قرار داد. هركس يك چيزى به آن اضافه بكند، خرافه‌اى را به آن وصل بكند، كارهاى غيرمعقول را به نام عزادارى انجام بدهد، اينها نبايد باشد؛ اينها طرفدارى از امام حسين (ع) نيست. يك وقتى ما راجع به مسأله‏ تظاهرات قمه، مطلبى را گفتيم، يك عده‏اى گوشه كنار صداشان بلند شد كه آقا! اين عزادارى امام حسين است؛ مخالفت نشود با عزادارى امام حسين! اين، مخالفت با عزادارى نيست؛ مخالفت با ضايع كردن عزادارى است. عزادارى امام حسين را نبايد ضايع كرد. منبر حسينى، مجلس حسينى، محل بيان حقايق دينى، يعنى حقايق حسينى است. شعر در اين جهت، حركت در اين جهت، نوحه و مديحه در اين جهت بايد باشد. شما ديديد در آن محرّم سال 57، دستجات سينه‏زنى ما در بعضى از شهرستان‌ها مثل يزد و شيراز و جاهاى ديگر شروع شد و بعد هم گسترش پيدا كرد به همه‏ كشور سينه مي‌زدند و حقايق روز را در نوحه‏هاى خودشان بيان مي‌كردند؛ با ارتباط دادن و اتصال دادن اينها به ماجراى عاشورا كه درست هم هست.
مرحوم شهيد مطهرى، سال‌ها قبل از انقلاب در اين حسينيه‏ ارشاد فرياد مي‌كشيد كه: واللَّه ـ قريب به اين مضمون ـ بدانيد شمر، امروز ـ اسم نخست‏وزيرِ آن روز اسرائيل (صهيونيست) را مى‏آورد ـ اوست. واقع قضيه هم همين است. ما شمر را لعنت مي‌كنيم، براى اينكه ريشه‏ شمر شدن و شمرى عمل كردن را در دنيا بكنيم؛ ما يزيد و عبيداللَّه را لعنت مي‌كنيم، براى اينكه با حاكميت طاغوت، حاكميت يزيدى، حاكميت عيش و نوش، حاكميت ظلمِ به مؤمنين در دنيا مقابله كنيم. حسين‏بن‏على قيامش براى اين بود كه بينى حاكميت‌هاى عليه ارزش‌هاى اسلامى و انسانى و الهى را به خاك بمالد و نابود كند؛ و همين كار را هم امام حسين با قيام خود كرد.
مجالس ما؛ مجالس حسينى، يعنى مجالس ضدظلم، مجالس ضدسلطه، مجالس ضدشمرها و يزيدها و ابن‏زيادهاى زمان موجود، زمان حاضر، معنايش اين است. اين استمرار ماجراى امام حسين است.
و امروز دنيا پر از ظلم و جور است. شما ببينيد چه مي‌كنند؛ در فلسطين چه مي‌كنند، در عراق چه مي‌كنند، در كشورهاى گوناگون چه مي‌كنند، با ملت‌هاى دنيا چه مي‌كنند، با فقرا چه مي‌كنند، با ثروت‌هاى ملى كشورها چه مي‌كنند. ابعاد عظيم حركت حسين‏بن‏على (عليه‏السّلام) شامل همه‏ اين ميدان وسيع مي‌شود. امام‏حسين نه فقط براى شيعه، نه فقط براى مسلمان‌ها، بلكه براى احرار عالم درس دارد.
رهبر آزادى‏بخش نهضت هند در 60 سال، 70 سال قبل اسم حسين‏بن‏على را آورد؛ گفت من از او ياد گرفتم؛ در حالى كه هندو بود؛ اصلاً مسلمان نبود. در بين مسلمين هم همينطور است. ماجراى امام‏حسين اين است. شما گنجينه‏دارِ يك چنين جواهر ذى قيمتى هستيد كه همه‏ بشريت مي‌تواند از او بهره ببرد و استفاده كند.
جهت‌گيرى در عزادارى امام حسين به اين نحو بايد باشد: گسترش، تبيين، بيان، آگاه‏سازى، محكم كردن ايمان مردم، روح تدين را در مردم گسترش دادن، روح شجاعت و غيرت دينى را در مردم زياد كردن، حالت بى‏تفاوتى و سكر و بى‏حالى را از مردم گرفتن؛ اينهاست معناى قيام حسينى و بزرگداشت عزادارى امام‏حسين (عليه‏السّلام) در زمان ما. لذا زنده است، هميشه هم زنده خواهد بود.
جنبه‏ عاطفى آن هم تأثيرگذارِ بر روى عواطف و احساسات همه‏ مردم است. جنبه‏ عمقى و معنوى آن، صاحبان فكر و بصيرت را آگاه مي‌كند؛ روشن مي‌كند. بنده بارها در طول اين سال‌ها اين جمله‏ اميرالمؤمنين (عليه‏الصّلاةوالسّلام) را عرض كرده‏ام كه فرمود: «ألا لا يحمل هذا العلم إلّا أهل البصر والصّبر»؛ اين پرچم ـ پرچم انسانيت، اسلام، توحيد ـ را آن كسانى كه داراى اين دو خصوصيتند، مي‌توانند بر دست بگيرند و بلند نگه دارند؛ «البصر والصّبر»؛ بصيرت و استقامت. امام حسين (عليه‏السّلام) مظهر بصيرت و استقامت است.
پيروان امام حسين هم همين را نشان دادند و بعد از گذشت قرن‌ها، آن روزى كه رهبر شايسته‏اى در ميان آنها پيدا شد، اين حركت عظيم را به وجود آوردند. انقلاب عظيم اسلامى، يك ماجراى عظيمى است؛ داستان عظيمى است. ما در وسط قضيه قرار گرفته‏ايم، ابعاد عظيم اين حادثه براى ما خيلى روشن نيست؛ آيندگانِ تاريخ و كسانى كه امروز بيرون از اين مجموعه هستند، آنها بيشتر از ما ابعاد و عظمت اين حركت را مى‏بينند. در دنيايى كه همه‏ پول و ثروت و قدرت و سياست و همه چيز و همه چيز در جهت ضدارزش‌هاى انسانى و دينى است، ناگهان در يك نقطه‏ حساس عالم، نقطه‏ حساس جغرافيايى عالم، يك نظامى سر بلند كند، يك ملتى قيام كند براى به دست گرفتن پرچم ارزش‌ها؛ و ارزش‌هاى انسانى را سر دست بگيرد، نداى توحيد بدهد، معجزه است؛ معجزه‏ زمان ما اين است. بعد از همه طرف به او حمله كنند؛ بزرگ و كوچك، طاغوت‌ها و طاغوتچه‏ها با همه‏ توانشان بريزند سر او، و در عين حال او نه فقط شكست نخورد، بلكه بسيارى از آنها را شكست بدهد؛ آنها را عقب براند كه امروز شما داريد مى‏بينيد نشانه‏هاى عقب‏رفتِ استكبار را. در اين مبارزه ملت ايران پيروز شد....»

بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار جمعى از اقشار مختلف مردم قم در 19 دي ماه 86 و در آستانه ماه محرم