ایرن‏آن

سِرّ ني در نينوا مي‌ماند اگر زينب نبود
كربلا در كربلا مي‌ماند اگر زينب نبود

چهره سرخ حقيقت بعد از آن طوفان رنگ
پشت ابري از ريا مي‌ماند اگر زينب نبود

چشمه فرياد مظلوميت لب تشنگان
در كوير تفته جا مي‌ماند اگر زينب نبود

زخمه زخمي‌ترين فرياد در چنگ سكوت
از طرار نغمه وا مي‌ماند اگر زينب نبود

در طلوع داغ اصغر، استخوان اشك سرخ
در گلوي چشم‌ها مي‌ماند اگر زينب نبود

ذوالجناح دادخواهي، بي‌سوار و بي‌لگام
در بيابان‌ها رها مي‌ماند اگر زينب نبود

در عبور از بستر تاريخ، سيل انقلاب
پشت كوه فتنه‌ها مي‌ماند اگر زينب نبود