ایرن‏آن

افتاد تا كه از تن آن جان‌نثار دست
بگشود خصم او زيمين و يثار دست

ناچار شد دچار اجل تن به مرگ داد
بي‌دست چون جدال كند با هزار دست؟

آن مير نامدار به دندان گرفت مشك
دندان دهد مدد چو بيفتد زكار دست

چشم شريف او هدف تير و نيزه شد
باد سموم يافت بر آن لاله‌زار دست

افتاد روي خاك و ندا زد كه يا اخا!
درياب از وفا و به ياري بدار دست

جانا بيا كه جان كنم ايثار مقدمت
آن سان كه در ره تو نمودم نثار دست