ایرن‏آن

امروزه تعداد انگشت شماري از دولت ها، شركت ها و سازمان ها از عملكرد خود در محيط هاي متلاطم و پر از آشفتگي كسب و كار راضي هستند. در دهه هاي گذشته روش برنامه ريزي سنتي، كه بيشتر بر پايه پيش بيني هاي قطعي استوار بود، تا حدود زيادي موفق از آب در مي آمد. اما اكنون اين روش ديگر كارائي ندارد. البته نمي توان ادعا كرد كه همه پيش بيني ها نادرست هستند، در واقع شايد در بعضي موارد برخي پيش بيني ها درست و دقيق باشند، اما مشكل اينجاست كه اكثر پيش بيني ها بر اين مبنا تهيه مي شوند كه " آينده بسيار شبيه زمان حال خواهد بود و دنياي فردا تفاوت كمي با دنياي امروز خواهد داشت. " پيش بيني ها شايد در افق زماني كوتاه و معيني درست باشند، ولي دير يا زود با ظهور رويداد هاي پيش بيني نشده و غافلگير كننده، ناتواني رهبران و مديران براي درك تغييرات نوظهور آشكار خواهد شد. اين ناتواني موجب از كارافتادن و غير قابل استفاده شدن استراتژي هاي طراحي شده براساس پيش بيني هاي قطعي مي شود. بسياري از رهبران و مديران تجربه تلخ غلط از آب در آمدن پيش بيني هاي خود را از ياد نبرده اند. راه حل اين مساله بهبود روش هاي پيش بيني ويا استخدام كارشناسان متخصص تر نيست زيرا نيروهاي متعدد و عدم قطعيت هاي فراوان در شكل بخشيدن به آينده دخيل هستند. حتي مي توان نشان داد كه تغييرات بزرگ و چشمگير معمولا در عرصه هايي به وقوع پيوسته اند كه به ذهن هيچ متخصصي خطور نكرده بود. منشا چنين تغييراتي خارج از مرزهاي محيط "متعارف " كسب و كار است . به هر حال بايد اذعان كرد كه آينده ثابت و پايدار نيست و پيش بيني هاي قطعي كه فقط بر اساس مطالعه گذشته و تاريخ تهيه مي شوند، جوابگوي نيازهاي رهبران و مديران ارشد دولت ها، سازمان ها و شركت ها هنگام برنامه ريزي استراتژيك نيست.

منبع: انديشكده وحيد