ایرن‏آن

اخبار ويژه امروز روزنامه كيهان به شرح زير است:

* آب سردي كه بر سر معمار انگليسي فتنه سبز ريخته شد
سفير سابق انگليس در تهران طرح كاهش اختيارات شوراي نگهبان را يك "پروژه " خواند و تأكيد كرد مخالفت آيت الله خامنه اي با اين اقدام، آب سردي روي پروژه مذكور بود. ريچارد دالتون همچنين اوضاع را به ضرر جنبش (فتنه) سبز توصيف كرد.
دالتون كه هم اكنون به عنوان تحليلگر امور خاورميانه در موسسه چتم هاوس فعاليت مي كند، هر چند مي كوشيد موقعيت ايران را متزلزل نشان دهد اما تصريح كرد: به نظر مي رسد در رويارويي بر سر بحران هسته اي با جامعه جهاني، حكومت ايران در موضع نيرومندي است. و در ماه هاي آينده مذاكرات قدرت‌هاي بزرگ براي دور ديگري از تحريم‌ها عليه ايران با دشواري‌هاي هميشگي پيش خواهد رفت.
وي با اشاره به اينكه تنش هاي سياسي در ايران رو به خاموشي گذاشته مي نويسد: ميرحسين موسوي، محمد خاتمي و كروبي از هر گونه فعاليت سياسي و انتخاباتي در آينده محروم شده اند. در فرآيند سياسي فعلي با وجود حفظ محافظه كاراني مثل هاشمي رفسنجاني، عملاً اصلاح طلبان جايگاه خود را از دست داده اند هر چند كه بازگشت محافظه كاران ميانه رو مي تواند تا حدودي از فشار بر اصلاح طلبان بكاهد.
به گزارش راديو فردا، سفير سابق انگليس با اشاره به تدارك طرحي براي كاهش اختيارات نظارتي شوراي نگهبان نوشت: مخالفت آيت الله خامنه اي با محدودتر كردن اختيارات شوراي نگهبان، آب سردي بود كه روي پروژه مذكور ريخت. تمام اين شرايط به ضرر جنبش (فتنه) سبز است. آنها هيچ راهي براي سازماندهي ندارند و در شرايط فعلي چندان نمي توان به تحركي جديد اميدوار بود.
دالتون تأكيد مي‌كند: نبايد توقع داشت تحريم هاي مورد بحث موجب تغيير حكومت شود. رژيم آن گونه كه برخي سال گذشته تصور كردند ضعيف و لرزان نيست. آنچه ضعيف ترين احتمال است، امكان براندازي حكومت است. شرايط فعلي براي شورش فراهم نيست.
اظهار سفير سابق انگليس از آن جهت قابل تأمل است كه سفارت اين كشور در تهران از صحنه گردانان اصلي اغتشاش و فتنه سال گذشته بود و در اين راه طي چند سال گذشته انگليسي ها به واسطه سفارتخانه خود طراحي و سرمايه گذاري كلاني را تدارك كرده بودند چندان كه حسين رسام تحليلگر بازداشت شده سفارت در جريان آشوب ها، طي محاكمه در دادگاه اعتراف كرد شخصاً در طول 5 سال (كه عموماً دوران سفارت آقاي دالتون را شامل مي شود) توانسته با حدود 150 نفر از فعالان سياسي و اصلاح طلب ارتباط گرفته و از طريق آنها اطلاعات و تحليل هاي محرمانه جمع آوري كند.
سفارت انگليس در سال 84 نيز با همكاري مأموران MI6 پيش بيني كرده بود شخص ديگري غير از احمدي نژاد روي كار بيايد اما نتايج خيره كننده انتخابات در 27 خرداد و سوم تير 84، به يك افتضاح بزرگ براي پيش گوهاي سفارت و MI6 تبديل شد به نحوي كه در مطبوعات لندن اين مسئله به چالش كشيده شد.

* قبول مي‌كنيم امابه شرط آن كه ادبشان كنيم
همزمان با روز كارگر تحركات محدود جريان فتنه و خصوصا برخي عوامل مستقيم سرويس هاي اطلاعاتي خارجي براي سوء استفاده از اين فضا با ناكامي همراه با رسوايي روبرو شد.
چند گزارش دريافتي نشان مي دهد موسوي و كروبي در يكي دو هفته گذشته به شدت در پي آن بوده اند كه با جمعي از كارگران ديدار كنند اما تلاش هاي نزديكان آنها براي فراهم آوردن جمعي حتي بسيار كوچك از كارگران و راضي كردن آنها به ديدار با اين افراد به هيچ نتيجه اي نرسيده است.
در برخي موارد كارگراني كه با اين دعوت مواجه شده اند به واسطه ها گفته اند تنها در صورتي در چنين ديداري شركت خواهند كرد كه بتوانند سران فتنه را «ادب» كنند!
پس از ناكام ماندن همه اين تلاش ها، پيشنهادهايي به موسوي و كروبي ارائه شده كه با يك «جمع خودي» ديدار كنند اما خبر آن به صورت ديدار با كارگران منتشر شود. مشاوران موسوي و كروبي از ترس آبروريزي رسانه اي در اجراي اين پيشنهاد مردد هستند.
همچنين چند تشكل بزرگ كارگري در چند روز گذشته با مراجعه به نهادهاي مسئول خواستار دريافت مجوز براي تجمع در مقابل منزل فتنه گران شده اند اما نتيجه بررسي درخواست آنها هنوز مشخص نيست.

* تمركز روي نامزدي كروبي و موسوي آب در هاون كوبيدن بود
عضو (ظاهراً) مستعفي حزب مشاركت كه چند ماه قبل از انتخابات سال گذشته براي تحريك كروبي به راديكاليسم و تكميل پروژه فتنه به ستاد وي پيوست، مي گويد: تمركز بر پيروزي نامزد مورد نظر، آب در هاون كوبيدن است.
بهانه عباس عبدي در رد موضوعيت نامزدهايي چون كروبي و موسوي، نهادينه شدن انتخابات و رقابت سياسي است و اين در حالي است كه جريان راديكال، انتخابات را بستري براي رقابت سياسي سالم و قانونمند بلكه بهانه براي ايجاد آشوب و براندازي مي ديد و با تقسيم كار سراغ مهره هاي منفعلي چون كروبي و موسوي است.
عبدي كه عضو تيم كرباسچي، سحرخيز، جميله كديور، مهاجراني و... در ستاد اصلي كروبي بود، در گفت وگو با سايت ضد انقلابي روزنت اظهار داشت: تمركز روي پيروزي نامزد مورد نظر در جامعه اي كه انتخابات و رقابت سياسي نهادينه نشده، آب در هاون كوبيدن است و من نيز در انتخابات سال گذشته مطلقاً در اين مسير حركت نكردم.
وي در ارزيابي عملكرد اصلاح طلبان و جنبش سبز از انتخابات تا امروز گفت: اشتباه اصلي آنها در يك تناقض رفتاري نهفته است. كليدي ترين اشكال آنان اين است كه اين سأال را چگونه پاسخ مي دهند. آيا تقلب مأثر شده يا خير؟
اگر خير بايد صريحاً اعلام كنند. اگر بلي، در اين صورت بايد بگويند كه قبلاً مي دانستند كه انتخابات غير دموكراتيك خواهد بود و تقلب مي شود يا خير؟
اگر نمي دانستند، در اين صورت رفتارشان متناقض نيست، اما بايد بگويند چرا چنين خطاي تحليلي مهمي را مرتكب شدند؟
و اگر مي دانستند، بايد پاسخ دهند كه در اين صورت چرا آگاهانه براي رسيدن به اين نقطه (و نه انتخاب نامزد مورد نظرشان كه به دليل پيش بيني تقلب شدني نبود) وارد اين ميدان شده اند؟
آيا بايد از وضع موجود خوشحال باشند (كه در اين صورت بايد از پيش اعلام مي كردند كه راهبرد اصلاح طلبانه را تغيير داده اند) و اگر از اين وضع ناراضي هستند بايد مسئوليت رسيدن به اين نقطه را مشخص كنند.
وي با بيان اينكه راديكاليزه شدن جريان سبز كه ناشي از خياباني بودن و غير قابل كنترل بودن بود، موجب شد بخش هاي مهمي از جنبش همراهي عملي را كاهش دهند يا متوقف كنند، از خشونت كور در ميان برها انتقاد كرد و گفت: طرح برخي شعارها نتايج خاص خود را هم در حكومت و هم در ميان متحدين جنبش بر جاي مي گذارد، نمي توان نان چنين شعارهايي را خورد اما از چوب آن مصون بود. معناي پرهيز از خشونت فراتر از زدن و كشتن است. معناي پرهيز از خشونت با ادبيات و رفتارهاي موجود بخشي از منتقدان هم خواني ندارد.
عبدي همچنين گفته است جنبش سبز در چارچوب و روند گذشته نمي تواند رهبري مورد نظر را به واسطه كروبي و موسوي به دست آورد و گرچه آنها حضور دارند.
شايان ذكر است طيفي از افراطيون با جمع شدن دور كروبي، كوشيدند ضمن ترغيب وي به تحركات تند، افراطي گري در فضاي سياسي را تشديد كنند و از اين طريق امثال موسوي و خاتمي را نيز وادار به ورود چرخه معيوب و متصاعدكننده راديكاليزم نمايند. افراطيون در واقع در اين چرخه با تصور اينكه كار جمهوري اسلامي را تمام مي كنند روي تأثير تحريك كننده كروبي و موسوي نسبت به يكديگر تا مرز انتحار سياسي حساب كرده بودند.
گفتني است عبدي در اوج قدرت اصلاح طلبان (سال 77) در پاريس، با باري روزن جاسوس سابق آمريكا در تهران ديدار و گفت‌وگو كرد و سپس به واسطه يك مأسسه نظرسازي اين ارتباطات را گسترش داد و سرانجام سر از تئوري هاي خروج از حاكميت، عبور از قانون اساسي و عبور از خاتمي در آورد تا آنجا كه خاتمي اظهارات وي درباره تغيير قانون اساسي را خيانت توصيف كرد.

* آقاي اوباما، نصف دولتت رفت از 30 سال گذشته عبرت بگير
همزمان با حرافي مقامات آمريكايي مبني بر اعمال تحريم هاي سخت عليه ايران، محافل سياسي و رسانه اي جهان به ديده ناكارآمدي و لجاجت كور به ماجرا مي نگرند.
ديروز هيلاري كلينتون در ادامه لفاظي هاي يك سال و نيم گذشته گفت: واشنگتن به دنبال اعمال تحريم هاي سخت عليه ايران است تا سران ايران با انتخاب سختي روبرو باشند و وادار به تسليم شوند.
وي در ديدار هيئتي از اتحاديه اروپا اظهار داشت: مذاكرات با ايران بي حاصل بوده است و تنها با فشار است كه مي توانيم اين كشور را بر سر برنامه هسته اي وادار به تغيير مسير كنيم.
اما مقارن با اين اظهارات، روزنامه روسي كامر سانت در ارزيابي روند تحريم ها نوشت: بايد از 30سال گذشته عبرت گرفت. اعمال تحريم ها در اين 30 سال نه تنها اراده ايرانيان را تغيير نداده بلكه مواضع اين كشور را بيش از پيش تثبيت كرده است.
كامرسانت مي نويسد: تجربه هاي گذشته نشان داد كه تحريم ها بر عليه ايران موفقيتي ندارند و در عوض موضع ايران را مستحكم تر مي كنند. 3 دهه تحريم ها بر عليه ايران بي تأثير بوده اند و باعث شده اند كه نظام ايران مشروع تر از قبل شوند.
بنابراين بهتر است كه دولت آمريكا از طريق ديپلماسي مشكل هسته اي را حل نمايد. با اين اقدام و حل اين موضوع از طريق مسالمت آميز مي توان گام منطقي براي بازگشت صلح به منطقه هميشه پرمخاطره خاورميانه برداشت.
همچنين سايت صداي آمريكا با ارزيابي چالش دنباله دار 8سال گذشته بر سر برنامه اتمي ايران نوشت: تحليل گران مي گويند تغيير رفتار ايران در سخن به مراتب آسان تر است تا در عمل و اگر ايران تصميم گرفته باشد كه يك قدرت اتمي شود، احتمالاً آمريكا و متحدانش نمي توانند حتي كاري انجام دهند.
گري توماس خبرنگار صداي آمريكا افزود: با وجود تلاش هاي آمريكا براي جلوگيري از اتمي شدن ايران، هنوز هيچ قطعنامه اي در حاشيه ديده نمي شود. مارك فيتزجرالد (مدير طرح عدم توليد و گسترش تسليحات اتمي و خلع سلاح در انستيتو بين المللي مطالعات استراتژيكي در لندن) مي گويد: ما مدت هاست با ايران در يك جنگ سرد طولاني به سر مي بريم.ايران از مرز توليد بمب اتمي نخواهد گذشت. شايد بتوان با يك ايران داراي توانايي اتمي كنار آمد و از ساختن بمب اتمي منصرف كرد.
«تيت نوكين» يكي از تحليل گران اطلاعات نظامي- امنيتي در انتشارات جينز هم به صداي آمريكا گفت: اقدام نظامي، برنامه اتمي ايران را متوقف نخواهد كرد و حتي ممكن است برخورد گسترده تري را بوجود آورد. شما ممكن است برنامه اتمي ايران را براي چندين ماه به تعويق بيندازيد، با اين همه من فكر مي كنم كه نتايج آن غيرقابل پيش بيني بوده و برخوردهائي را در منطقه بوجود خواهد آورد.
مارك فيتز جرالد هم گفته است: به نظر نمي رسد اعمال تحريم ها ايران را از ادامه برنامه هسته اي منصرف كند.
روزنامه صهيونيستي هاآرتص هم با ابراز ترديد بر توانايي آمريكا براي مهار ايران نوشت: دولت اوباما اكنون تقريباً 40درصد از دوره كاري خود را سپري كرده است. فقط ممانعت از پيشرفت برنامه هسته اي ايران چاره ساز نيست، بايد به تضعيف نيروي نظامي جمهوري اسلامي و يك مبارزه همه جانبه استراتژيك براي مقابله با اهداف سياسي منطقه اي ايران و سوريه روي آورد.
هاآرتص همچنين در تحليل ديگري تحليل كرد كه بر اين شواهد، اسرائيل در برابر ايران تنهاست هر چند كه آمريكا خود را متعهد به حمايت از اسرائيل در برابر تهديدها مي داند. مي بينيم هر تاريخي كه كاخ سفيد براي ممانعت از برنامه هسته اي ايران تعيين كرده، سپري شده و اين نگراني وجود دارد كه دولت آمريكا پذيرفته باشد كه ايران يا به بمب اتمي دست پيدا خواهد كرد يا دست كم قابليت ساختن آن را به دست مي آورد و پيش از ساختن بمب، موافقت خود را با توقف اين كار اعلام مي كند.
هاآرتص در تحليل سوم خود نيز خطاب به اوباما نوشت: آقاي اوباما! براي مقابله و مهار ايران، روي اعراب حساب نكن. استراتژي ايجاد يك جبهه عربي ميانه رو مقابل ايران محكوم به شكست است چنان كه در مانور نظامي و دريايي اخير ايران، فرمانده نيروي دريايي قطر حضور پيدا كرد و گفت كه مايل است از تجارب نيروهاي دريايي ايران استفاده كند.
او وعده كرد در آينده در مانورهاي مشترك با ايران شركت كند. مخالفت يا تحريم هاي بيشتر عليه ايران هم تنها مختص به قطر نيست و برخي مقامات كشورهاي عربي ديگر را هم شامل مي شود. كشورهاي عربي داراي روابط تاريخي ريشه دار با ايران هستند...
شعار تشكيل جبهه متحد عربي مقابل ايران فقط به درد دالان ها و راهروهاي كاخ سفيد مي خورد و تاكنون منافع عملي براي واشنگتن، در برابر ايران نداشته است.

گزارش سرويس "فضاي مجازي " خبرگزاري فارس