ایرن‏آن

روز قدس سال 1388 را كمتر كسي‎ست كه به ياد نداشته باشد. البته هميشه همين‎طور بوده و وقتي يك مسئله، با يك رخداد تلخ عجين و قرين مي‌شود، بهتر و بيشتر به ياد مي‌ماند. سال گذشته راهپيمايي روز قدس در حالي برگزار شد كه تعدادي از هواداران ميرحسين موسوي و مهدي كروبي - دوتن از نامزدهاي شكست خورده انتخابات رياست‎جمهوري دهم در ميان صفوف روزه‎داران حاضرشدند و با انجام پاره‌اي رفتارهاي دور از شأن يك ايراني مسلمان، تلاش كردند روز قدس را به يك كارناوال در اعتراض به انتخابات رياست‎جمهوري دهم بدل كنند.
آن‌ها با تمام توان‎شان آمدند تا قدرت اعتراض خود را به نمايش بگذارند، اما حاصل حضور آن‌ها نمايش "قدرت اعوجاج " خود بود تا يك شكست سياسي و عقيدتي از خودشان به يادگار بگذارند. شكستي كه براي هميشه در تاريخ ثبت شد و به اين زودي‌ها از ذهن مردم ايران پاك نخواهد شد.

پاره‌اي از حواشي راهپيمايي روز قدس 1388
------------------------------------------------
راهپيمايي روز قدس در تهران،‌ هر چند در برخي نقاط با حوادثي متفرقه همراه بود، ولي در مجموع بدون خشونت و با حضور ميليوني مردم برگزار شد.
سيدمحمد خاتمي كه قصد داشت در حوالي دانشگاه تهران با پايين آمدن از خودروي خود به جمع راهپيمايان بپيوندند، پس از پايين آمدن از خودرو با خشم مردم شركت‌كننده در اين راهپيمايي روبه‌رو شد كه شعارهاي "مرگ بر ضد ولايت فقيه "، "مرگ بر منافق "، "منافق برو بيرون " و مرگ بر... را به‎سوي او روانه مي‎كردند.
تعدادي از سبزپوش‌هاي طرفدار موسوي كه با كف و سوت قصد اخلال در راهپيمايي عظيم مردم را داشتند، در دست‌هاي خود بطري‌هاي آ‌ب آشاميدني نيز حمل و در مواردي آشكار روزه‎خواري مي‌كردند.
در خيابان‌هاي اطراف دانشگاه تهران نيز نمازگزاران مستقر بودند كه وقتي جمعيت راهپيمايي‎كنندگان به آن‎ها رسيدند،‌ يا در كنار آنان سجاده‎هاي‎شان را بر زمين پهن كردند و يا بازگشتند، در دانشگاه و خيابان‌هاي اطراف آن درگيري رخ نداد.
- از نكات جالب اين راهپيمايي اين بود كه علاوه بر پرچم‌هاي اسراييل و آمريكا و انگليس، براي اولين بار پرچم‌هاي فرانسه و آلمان هم به آتش كشيده شد. همچنين شعارهايي عليه روسيه نيز سر داده شد.
بيش از 104 خبرنگار و عكاس خارجي در راهپيمايي روز قدس سال پيش حضور يافته بودند تا از نزديك شاهد حضور مردم حماسه‌آفرين ايران اسلامي در صحنه دفاع از آرمان‎هاي انقلاب باشند. اين خبرنگاران كه از صبح آن روز در خيابان‌هاي تهران و چند شهر بزرگ ديگر حضور يافتند، از كشورهاي آلمان، اتريش، اسپانيا، استراليا، امارات عربي متحده، امريكا، انگلستان، تركيه، چين، روسيه، ژاپن، سوئيس، عراق، عربستان، فرانسه، قطر، كويت، لبنان و مصر بودند.

براي اعتراض به نتيجه انتخابات روزه‎خواري كردند!
-------------------------------------------------------
27 شهريورماه 1388 سبزها از ميدان هفت تير،تجمع خود را آغاز و شعارهاي انحرافي خود را سر دادند. اما كار از سردادن شعارهاي مشكوك، هدف‎دار و هدايت‎شده گذشت و رفتارهاي آنها مرزهاي اعتقادي و ايماني را نيز درنورديد. در شرايطي كه عموم شركت‎كنندگان در راهپيمايي روز قدس، با زبان روزه، فرياد "مرگ بر اسراييل "، "مرگ بر آمريكا " و "مرگ بر انگليس " برآورده و با مردم ستمديده فلسطين و لبنان اعلام همدردي مي‎كردند، اين افراد با روزه‎خواري در ملأ عام، شعار "نه غزه، نه لبنان، جانم فداي ايران " سردادند.
حاميان موسوي و كروبي،‌ مسير حركت خود را ميدان هفت تير به سمت دانشگاه تعيين كرده بودند و با توجه به اين كه ساير شركت‎كنندگان در مسيرهاي ديگر بودند، ‌مواجهه چنداني بين طرفين پيش نيامد. با اين حال، ‌در برخي نقاط، ‌وقتي طرفين به هم مي‌رسيدند، ‌گاه شعارهايي عليه هم مي‌دادند و در چند مورد هم درگيري‌هاي بين شركت‎كنندگان در راهپيمايي پيش آمد كه با وساطت خود مردم و بعضا ‌با مداخله پليس پايان يافت. اما در اكثر مسيرها،‌ اتفاق خاصي پيش نيامد و راهپيمايي در آرامش برگزار شد و به‎جز چند مورد، اتفاق خاصي پيش نيامد.

روزه‌خواران در روز قدس دقيقا چه مي‌خواستند بگويند؟
------------------------------------------------------------
تحليل "چه‎خواهي " و "چه‎گويي " افراد حاضر در راهپيمايي روز قدس سال 1388، درصورتي قابل انجام است كه مجموعه رفتارهاي آنان را به‎صورت يك پازل و يا يك سيستم ديد و مورد تحليل قرار داد.
اما پيش از تحليل اين رخداد، بايد به اين پرسش پاسخ داد كه چرا آنها روز قدس را براي عرض اندام برگزيده بودند؟ پاسخ روشن است: اين افرادبه اين دليل روز قدس را براي انجام برنامه‌هاي خود انتخاب كرده بودند كه بتوانند:
الف) با رسوخ در بين جمعيت راهپيمايان، تعداد خود را وسيع جلوه دهند.
ب) با بهره گرفتن از روز قدس كه هر ساله با بازتاب وسيع رسانه‎اي در ديگر كشورها روبه‎رو است، بازتاب رفتارهاي خود را گسترده كنند.
پ) و ديگر اين كه، به‎دليل وجهه استراتژيك روز قدس، بتوانند با شوريدن عليه استراتژي حاكم بر اين روز، استراتژي موردنظر خود را آشكار كنند. به همين دليل بود كه شعارهاي "نه غزه، نه لبنان، جانم فداي ايران "، "استقلال، آزادي، جمهوري ايراني " و "مرگ بر چين و روسيه "- به جاي مرگ بر اسراييل و آمريكا و انگليس- براي نخستين بار در اين روز از زبان آنها خارج شد.

چرا نه غزه، نه لبنان؟
-------------------------
31 سال پيش زماني‎كه در مرداد 1358، پس از بمباران جنوب لبنان توسط نيروهاي دفاعي اسراييل، امام خميني(ره) از مسلمانان جهان خواست تا آخرين جمعه ماه رمضان را به عنوان "روز قدس " انتخاب كنند و در اين روز همبستگي خود را در حمايت از "حقوق قانوني مردم مسلمان فلسطين " به نمايش بگذارند، مبناي اين نام‎گذاري و حضور در راهپيمايي آن، شوريدن بر سياست‌هاي استكباري، زياده‎خواهانه و تجاوزكارانه آمريكا و اسراييل بود. به همين خاطر هم بود كه امام (ره) تأكيد كردند: "روز قدس فقط روز فلسطين نيست، روز اسلام است؛ روز حكومت اسلامي است. روزي است كه بايد جمهوري اسلامي در سراسر كشورها بيرق آن برافراشته شود. روزي است كه بايد به ابرقدرت‎ها فهماند كه ديگر آن‎ها نمي‌توانند در ممالك اسلامي پيشروي كنند. من روز قدس را روز اسلام و روز رسول اكرم مي‌دانم، و روزي است كه بايد ما تمام قواي خودمان را مجهز كنيم. "
و از آن روز بود كه آمريكا و اسراييل، آخرين جمعه ماه مبارك رمضان را "منفورترين روز " براي خود ناميده و به انحاي گوناگون تلاش كردند تا از فشار رواني و رسانه‌اي ناشي از راهپيمايي اين روز بر خويش بكاهند.
زماني‎كه حمايت‌هاي بي‎دريغ دولتمردان آمريكا و اسراييل از رفتارهاي اعوجاجي گروه سبز را در كنار هنجارشكني‌هاي آنها در روز قدس سال گذشته قرار دهيم، دليل طرح شعار "نه غزه، نه لبنان " آشكار مي‌شود. آمريكا حامي درجه يك رژيم صهيونيستي است و اين رژيم زياده خواه، دشمن درجه يك غزه و لبنان.
افراد افراطي، با طرح اين شعار نشان دادند كه هوادار نظم نوين جهاني يا همان "نئوليبراليسم " هستند كه رهبري آن را كاخ سفيد بر عهده دارد.
شعار "نه غزه، نه لبنان "، چراغ سبزي بود به رهبران آمريكا. اين طيف با طرح اين شعار، در حقيقت اين پيام را به سردمداران "نظم نوين جهاني " دادند كه: ما پيش‎قراولي شما را در اداره جهان پذيرا هستيم و همچون شما اسراييل را به رسميت شناخته و برخلاف سياست حاكميت اسلامي ايران، طرفدار غزه و لبنان نيستيم. "
چرا "جمهوري ايراني "؟
ايالات متحده آمريكا پس از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 57 و آغاز مبارزه انقلابيون با سلطه‎گري كاخ سفيد، به وضوح خطر حكومت ديني براي موجوديت آمريكا را حس كرد. از اين رو، طي سه دهه اخير تمام تلاش خود را براي ساقط كردن حاكميت ديني در ايران و ناكارآمد جلوه دادن آن به كار بسته است. يكي از وسوسه برانگيزترين طرح‌هاي آمريكا براي تحريك بافت عمومي به ويژه تحريك متدينين، طرح "جدايي دين از سياست " بوده و هست كه از آن با عنوان "سكولاريسم " نام برده مي‌شود.
اين افراد افراطي كه در عمل ثابت كرده‌اند تعهدي به پارامترهاي ديني و مذهبي ندارند، براي همراه كردن بافت مذهبي و متدين جامعه ايران و "ايران‎گراها " - همان ملي‎گراها - با اعتراض خودشان، شعار "استقلال، آزادي، جمهوري ايراني " را سر دادند. آنها با طرح اين شعار، تلاش كردند روحيه مخالف دين خود را در لواي ايراني‎گرايي و احترام به دين به تصوير بكشند؛ احترام به دين از اين زوايه كه "دين مقدس است و نبايد وارد سياست شود "! كشورهاي غربي تا زماني‎كه دين در محراب مساجد منزوي باشد و با منافع استكباري آنان در ستيز قرار نگيرد كاري با آن ندارند.

پرهيز از روزه‎خواري
----------------------
روز قدس سال گذشته (1388) با آشكار شدن ماهيت اصلي معترضان و منفي شدن ذهن مردم ايران نسبت به آنان تمام شد. با اين حال، چند روز مانده به روز قدس امسال (1389) مهدي كروبي با اميد به اين كه معترضان دوباره خودنمايي مي‌كنند، طي پيامي از آنان خواست روزه‎خواري نكنند و شعائر ديني را مورد بي‎حرمتي قرار ندهند!

نويسنده:پيمان زماني