ایرن‏آن

انتخابات ميان‌دوره‌اي آمريكا براي انتخاب اعضاي كنگره و سنا در حالي آغاز شد و قرار است مردم آمريكا در اين انتخابات براي تمام 435 كرسي مجلس نمايندگان و براي 37 كرسي از مجموع 100 كرسي سنا، نمايندگاني شايسته پيدا كنند و از اين جهت، شهروندان آمريكايي براي پيدا كردن 427 سياستمدار شايسته در اين كشور روز سختي را در پيش دارند!

شايد به خاطر سخت بودن انتخاب 427 سياستمدار شايسته در آمريكاست كه موج عظيمي از عدم تمايل براي شركت در انتخابات، مردم آمريكا را فرا گرفته و نرخ مشاركت در اين انتخابات بسيار پايين پيش‌بيني شده است. اما به هرحال، براساس گزارش‌ها، اولين مراكز راي‌گيري در شرق آمريكا در ايالات كانكتيكات، كنتاكي، مين، نيويورك، تنسي، ورموت و ويرجينيا باز شده است. گرچه براي بالا بردن نرخ مشاركت، براساس گزارش بي‌بي‌سي، دولت آمريكا به مردم اجازه داده از چند روز پيش و حتي از طريق پست، در انتخابات شركت كنند!

نتايج انتخابات نيز شگفت‌آور و شوك‌برانگيز نخواهد بود چرا كه در پي عمل نكردن اوباما به وعده‌هاي انتخاباتي‌اش،‌ پيروز انتخابات از قبل مشخص است و اكثريت آرا به ضرر دموكرات‌ها خواهد بود. جمهوريخواهان براي در اختيار گرفتن مجلس نمايندگان تنها به 39كرسي و براي پيروز شدن در سنا به 10كرسي نياز دارند كه پيش‌بيني‌ها از پيروزي آن‌ها در اين موضوع حكايت دارد.

گزارش بي‌بي‌سي حاكي است كه راي گيري به مدت 14 ساعت ادامه خواهد داشت و آخرين حوزه هاي راي‌گيري در آلاسكا بسته خواهند شد.

* 4 ميليارد دلار هزينه براي انتخابات در بحران شديد اقتصادي
اما اين‌ها ظاهر قضيه است و باطن اين انتخابات، نكات جالب‌تري در بر دارد. دموكرات‌ها كه از قديم‌الايام نماد "الاغ " را براي خود برگزيده‌اند، به رغم بحران شديد اقتصادي و مشكلات مالي شهروندان آمريكايي كه زندگي روزمره را براي آن‌ها سخت كرده، براي كشاندن مردم پاي صندوق‌هاي راي، براساس اذعان خبرگزاري‌ها 4 ميليارد دلار خرج كرده‌اند!

در حالي كه مردم آمريكا به شدت با بحران اقتصادي دست و پنجه نرم مي‌كنند و دولت اين كشور نتوانسته با مشكلات مقابله كند، منابع خبري اعلام كردند دولت براي پررونق جلوه دادن اين انتخابات 4 ميليارد دلار هزينه كرده است.

انتخابات ميان‎دوره‌اي سال 2006 حدود يك ميليارد دلار هزينه در بر داشت. در حالي كه مي‌شد با اين پول، هزينه اداره شهر "پيتسبورگ " را با جمعيت 312 هزار نفر براي دو سال پرداخت كرد يا براي هر شهروند ايالت كانزاس با جمعيت 175 هزار نفر، يك ماشين سالم دست دوم خريد و يا شام تمام شهروندان آمريكا معادل 320 ميليون نفر را تقبل كرد.

اگر يك ميليارد دلار را بين 93.3 ميليون نفر رأي‎دهندگان انتخابات ميان‎دوره‌‌اي 2006 تقسيم كنيم براي مجاب كردن هر فرد براي شركت در انتخابات 43 دلار هزينه شده است. در سال 2010، اين رقم معادل 4 ميليارد دلار بوده يعني تقريباً معادل 4 برابر سال 2006 و حدود 170 دلار براي هر آمريكايي هزينه شده تا وي مجاب شود در انتخابات شركت كند و معني اين چيزي جز "بحران مشروعيت " در آمريكا نيست و پيام‌هاي خرسندكننده‌اي براي اكثريت قريب به اتفاق افكار عمومي دنيا، در سال‌هايي نه‌چندان دور دارد.

* "مردم آمريكا مجبورند به يكي از دو شيطان راي دهند "
مردم آمريكا كه چاره‌اي جز انتخاب "سرمايه‌داران " ندارند، اين بار نيز مجبورند در انتخاباتي كه شبيه به دموكراسي است، شركت كرده و مثل هميشه يكي از دو حزب "دموكرات‌ " يا "جمهوري‌خواه " را انتخاب كنند.

اما اگر در آمريكا "آزادي " هست، چرا به جز "كاپيتاليست‌ها " كسي اجازه ورود به محدوده دولتمردان آمريكا را ندارد؟ اين سوالي‌ است كه شايد هزاران آمريكايي داشته باشند اما جز زور جوابي نمي‌بينند. واضح است كه منافع سرمايه‌داران بزرگ آمريكايي با ورود مردم به حيطه ممنوعه "قدرت "، دچار مشكل مي‌شود.

در نتيجه به قول "سيندي شيهان " فعال ضدجنگ كه فرزندش را در جنگ‌هاي عراق و افغانستان از دست داده، مردم آمريكا در نهايت مجبورند به يكي از دو "شيطان " راي دهند؛ دموكرات‌ها يا جمهوري‌خواهان.

به هر حال، اين انتخابات نيز مانند انتخابات‌هاي گذشته برگزار مي‌شود و اين بار هم يكي از اين دو به "پيروزي " مي‌رسد.

گرچه حوادث چند سال اخير آمريكا نشان مي‌دهد كه اتفاقات مهمي در راه است و اين قبيل برگزاري انتخابات در آمريكا، خيلي دوام نخواهد آورد.

آمريكا مجبور شد براي كسب دوباره اعتماد مردم به حكومت كه به وسيله بوش نابود شده بود، اوباما را به عنوان سمبل "تغيير " در سياست‌هاي غلط گذشته معرفي كند. مردم آمريكا طي سال‌هاي اخير بيدارتر شده‌اند و در حال نشان دادن اين موضوع هستند كه واقعاً به ستوه آمده‌اند. به همين خاطر، در كمتر از 2 سال، از اوباما قطع اميد كرده‌اند چرا كه به رغم همه تبليغات عوام‌فريبانه، اوباما نشان داد كه تنها نقش "تغيير " را بازي مي‌كند و در واقع، مشي وي همان سياست‌هاي بوش است. اين را مردم آمريكا در مدتي كمتر از 2 سال فهميده‌اند و اين جاي خوشحالي دارد.

مردم آمريكا اين بار نيز به جمهوريخواهان راي مي‌دهند تا نشان دهند نسبت به عمل نكردن روساي جمهور به وعده‌هايشان حساسند اما در آينده‌اي بسيار نزديك، روزهايي را خواهيم ديد كه مردم آمريكا مجبور نيستند "به يكي از اين دو شيطان راي دهند " و همانگونه كه "تيري ميسان " فعال ضدجنگ و نويسنده كتاب "دروغ بزرگ " گفته، انقلابي در آمريكا با روي كار آمدن اقليت‌هاي سركوب‌شده نژادي، مذهبي و سياسي، در برابر دو حزب اصلي قد علم خواهد كرد.