غزلی تقدیم به امام زمان <عج>

دنیای   بی نگاه تو  تاریک و مبهم  است

بی تو  تمام  زندگی  ما  جهنم   است

ای  آفتاب سیصدو  چندین  قمر   بگو

تا جنگ بدر  دیگرتان  چند تا کم  است

نور تو  خامُشیی  همه  اعتراض هاست

این راز سجده های ملایک به آدم است

با  پنجه های ظلم  به روی  گلوی عدل

دیگر   بهار   آمدن تو   مسلم     است

صبح  طلوع جمعه  دلم  آفتابی   است

اما  غروب  مثل   غروبِ محرّم   است

روشن  کنید    مرگ     کجا میبرد   مرا

ای مردمان بهشت من اکنون در عالم است

 

*************************

امام رضا علیه السلام فرمودند هر کس یک بار به زیارت من بیاید من سه بار به دیدن او می آیم

                                  ای چشم  بده  به دست من فانوسی

                                  ای  اشک  بزن  به  قلب     اقیانوسی

                                 گلزار  بهشت  را  سه در     باز شود

                                 یک بار   که   آن  ضریح   را    میبوسی

 

*************************

خورشيد غدير

به بهانه عید غدیر  رباعیی  از سالهای گذشته

                                  ای شیعه امیر را فراموش مکن

                      خورشید غدیر را  فراموش مکن

                      مانند یتیمان سوی مولا بشتاب

                      مسکین و اسیر را فراموش مکن

ویطعمون الطعام علی حبه مسکین ویتیم واسیرا..........

 

*************************

                          جبریل  از آسمان   تبسم  آورد

                 شیرینی دین برای  مردم  آورد

                نعمت ز ولایت علی بهتر چیست؟

                 والله  که «أ تممت علیکم» آورد

                           *************

                 در آینه مهر و مه شکوفایی کرد

                 دستان  علی  بلند با لایی  کرد

                 آنروز  خداوند  خودش  مردم  را

                 از سوره  مائده   پذیرایی   کرد

                        

*************************

پیغمبر اعظم

گرفته  بوی شهادت  شب وفاتش  را

بیا  مرور کن  ای اشک  خاطراتش را

مورخان  بنوشتند  با   سرشک یتیم

هجوم درد   به  سر تا سر  حیاتش را

سه سال شعب ابیطالب و شکنجه وظلم

چقدر  مرگ خدیجه  فسرد  ذاتش   را

چه سنگها  که بر آیینهُ  وجودش خورد

چه طعنه ها که ابوجهل زد  صفاتش را

برای غارت جانش قریش خنجر بست

ولی  خدای علی  خواسته نجاتش  را

دلش چو ماه شکست و دو نیم شد اما

ندید  سبزی یِ  باران  معجزاتش   را

حرا  شروع رسالت   غدیرخم   پایان

ادا نمود   تمامی یِ   واجباتش  را

...وبعد غیر علی هر که رفت در محراب

شنید  نعرهُ   لا تقربو الصلاتش   را

 

*************************

امام رضا ( ع )

می دید شرر ریخته در هستی انگور

           هم سفرۀ میزبان شده پستی انگور

           نوشید از آن خوشۀ سم بار که امروز

           ما را نفریبند    به  سر  مستی انگور