امام حسين (ع) و فتنه بزرگ اموي

امام حسين (ع) با مبارزه خويش توانست فتنه بزرگ اموي را ريشه كن كند و راه تازه اي براي امت باز گشايد. خون حضرت، تنها عامل تغيير در امت بود؛ زيرا وي از هرگونه اتهامي پاك و مبرا بود و امويان نمي توانستند او را به چيزي متهم سازند. بر اين اساس خون امام حسين(ع) به سرعت تاثير شگرف خود را به جا مي گذارد.
نهضت امام حسين (ع) ابعاد و جنبه هاي گوناگوني دارد. از اين رو تحليل و تبيين همه ابعاد آن در يك مقاله و حتي كتاب، شدني نيست. يكي از ابعاد حركت امام (ع) مبارزه با فتنه بزرگي بود كه اميرمومنان علي (ع) پيش از آن خبر داده بود. اين فتنه كه از آن به فتنه اموي و فتنه قاسطين ياد مي شود، فتنه اي بود كه رسالت پيامبران و هدف اصلي آنان را هدف قرار داده بود؛زيرا مهندسي فرهنگي اموي بر پايه نابودي عدالت سامان يافته بود.
.........................................