ایرن‏آن

قادر طراوت‌پور شاعر برگزيده كنگره بين‌المللي شعر فجر، كنگره جهاني پيامبر اعظم، كنگره سراسري طريق جاويد و كنگره اشكواره حسيني كه تجربه شعرخواني در حضور مقام مقام معظم رهبري را نيز دارد، شعر خود در حمايت از محمود احمدي‌نژاد ارسال كرده است.
او در اين شعر مي‌گويد:
«اينجا انتخابات است
پايگاه مردم سالاري ديني
در وقاحتي بي‌كرانه
مردي را بر صليب مي‌كنند
به جرم اين كه 2 بار به روستاي ما آمده است
و با پيرمردان دست چروكيده روستايي دست داده است          ..................................

الا يا ايها الساقى! ز مـــى پُر ســــاز جامم را      كه از جـــانم فــــرو ريزد، هواى ننگ و نامم را

از آن مى ريز در جـــامم كــه جانم را فنا سازد     برون سازد ز هستى، هسته نيرنگ و دامم را

از آن مى ده كه جانم را  ز قيد خود رها سازد      به خود گيـــرد زمـــــامم را، فرو ريزد مقامم را

از آن مى ده كــه در خلوتگـــــه رندان بيحرمت     به هم كــوبد سجودم را، به هم ريزد قيامم را

..................................................

از غــــم دوست، در اين ميكده فــــرياد كشم      داد رس نيست كـه در هجر رخش داد كشم

داد و بيــــداد كه در محفل مــــا رندى نيست       كــــه بــــرش شكوه بــرم، داد ز بيداد كشم

شاديــــم داد، غمم داد و جفـــــــــا داد و وفا       بــا صفـــا مـــنّت آن را كـه به من داد، كشم

عـــــاشقم، عــــاشق روى تو، نه چيز دگرى       بــــار هجــــــران و وصالت به دل شاد، كشم

در غمت اى گل وحشىِ من، اى خسرو من       جــــور مجنــــون ببـــــرم، تيشه فرهاد كشم

مُـــــردم از زنـــدگىِ بى تو كه با من هستى      طــــرفه ســرّى است كه بايد برِ استاد كشم

سالهــــا مـــــى گــــــذرد، حادثه ها مى آيد       انتظـــــار فـــــــرج از نيمـــــه خــــــرداد كشم

 شعر از : امام خميني (ره)

سیدی تنها به رنگ سبز نیست

هیچ دانی، مادر سادات کیست؟

سبزیعنی عاشق مولا شدن

پشت درب حیدری، زهرا شدن 

........................................

فاطمیه

وطن يعنی چه، يعنی دشت صحرا؟             وطن يعنی چه، يعنی رود دريـــــــا؟

وطن يعنی چه، يعنی باغ، بیشـــــه؟           وطن يعنی چه، يعنی كشت، ريشــه؟

وطن يعنی چه، يعنی شهر، خانه؟              وطن يعنی چه، يعنی آب، دانــــه؟

وطن يعنی چه، يعنی كار، پيشـــــه؟           وطن يعنی چه، يعنی سنگ، تيشه؟

××

وطن يعنی همه آب و همه خــــاك
وطن يعنی همه عشق و همه پاك

وطن يعنی محبت، مهربانی
نثار هر كه دانی و ندانـــــی

وطن يعنی نگاه هموطن دوســــــت
هر آنجايی كه دانی هموطن اوست

وطن يعنی قرار بـــی‌قراری
پرستاری، كمك، بيمار‌داری

وطن يعنی غم همسايه خوردن
وطن يعنی دل همسايه بــــردن

وطن يعنی درخت ريشه در خاك
وطن يعنی زلال چشمه پـــــــاك

ستيغ و صخره و دريا و هامون
ارس، زاينده رود، اروند، كارون

.....................................................................

پیامک های حمایتی منتخب جنبش حمایت از دکتر احمدی نژاد

...................................................

تولد

يكي از پرآوازه‏ترين شاعران ايران زمين و يكي از بزرگ‏ترين حماسه سرايان جهان در قرن چهارم و پنجم هجري، حكيم ابوالقاسم فردوسي است. وي در سال 329 هجري، هم‏زمان با آغاز غيبت كبري در روستاي «باژ» كه يكي از قريه‏هاي طوس است، ديده به جهان گشود. وي دوران كودكي و جواني را در خانواده‏اي كه همه دهقان و ايراني پاك‏نژاد و صاحب آب و زمين بودند در فضايي سرسبز و آرام به تحصيل علم و ادب پرداخت. وي در اين روستا شوكتي تمام داشت و گهگاه طبع خود را در سرودن تاريخ ايران قديم آزمايش مي‏كرد. در آن زمان هيچ كس باور نمي‏كرد كه اين سروده‏هاي پراكنده ادامه يابد و به يك اثر عظيم حماسي به نام «شاهنامه» تبديل شود.        ........................

من از اينكه احساس مى‏كنم كه بحمد لله در جامعه‏ى ما شعر اين چنين با مفاهيم زنده‏ى اين جامعه آميخته شده،و از يكنواختى و تكرار بيرون آمده،به عنوان يك دوستدار ادبيات و شعر احساس خوشحالى مى‏كنم...البته استثناء هميشه بوده و هست...اما قبلا جريان شعر كلا تكرارى بود و شعر در خدمت آرمانهاى عالى و بلند انسان و در اختيار مسائل اساسى زندگى انسانها،نبود. (67)
در هر دوره‏اى كه تحولى در جامعه بوجود آمده،تغييرى در خط مشى جامعه ايجاد شده و...شعر هم تغييرى كرده لكن باز برگشته به روال معمولى.مثلا در كشور خود ما،شعر در دوران مشروطيت تكانى خورد،مضمونها نو شد و در خط جديدى افتاد اما باز تدريجا برگشت‏به همان آهنگ و روال سابق.     .........................

هنر از آنجا كه زاييده انديشه و احساس آدمي است، قدمتي به درازاي خلقت بشر دارد. اين ويژگي كه گوهري بي بديل از وجوه عالي تمايز آدمي از نوع حيوان است و از اين منظر، معجزه بزرگ آفرينش است كه خداوند به واسطه آن بر خود آفرين فرستاده، بدان مباهات مي كند (تبارك الله احسن الخالقين) ادبيات نيز كه مي توان آن را عالي ترين مظهر تظاهرات هنري دانست از چنين قدمتي بهره وافي دارد و همگام با خلقت و رشد عقلي، اجتماعي و فرهنگي انسان شانه به شانه تاريخ سائيده است. كسي به حقيقت نمي داند اولين جملات ادبي را كدامين بشر و در كدام عصر ابراز نمود؟ اما آيا آدم ابوالبشر در نيايش هاي تضرعانه خويش نكوشيده است تا با كلامي زيباتر و متفاوت از كلام معمول، خداوند را بستايد و عذر گناه خويش طلب كند؟ از آن زمان كه انسان اوليه به غارها روي آورد و كوشيد تا منويات خود را بر ديوارهاي سنگي نقاشي كند، مي دانست كه بايد ابزاري موثرتر براي ابراز آنچه در درون او مي گذشت بيابد واين نياز مشق اوليه هنر و به تبع آن ادبيات بود.      .......................