ایرن‏آن

در ماه‏هاي اخير يك كليپ در سطحي بسيار وسيع در اينترنت پخش مي‏شود كه حاوي شعري با مضمون يادآوري لحظه تنهايي مرگ است. اين كليپ كه عمدتا در سايت‏هاي اهل‏سنت منتشر شده با استقبال بي‏سابقه‏اي از طرف مسلمانان روبرو شده است ؛ تا جايي كه هر كسي كه براي اولين بار اين كليپ را ملاحظه مي‏كند آنرا براي دوستان خود ارسال مي‏نمايد.      ..........................

احمدی نژاد؛ یاور مستضعفین

با مردم رنجیده محشور شدی - کابوس شبانه زر و زور شدی

دست تو نمک نداشت ای ظلم ستیز - مظلوم ترین رئیس جمهور شدی

...............................................

اين حقيقت كه وى نه تنها در ميان هم كيشان مسلمان خود بلكه در ميان مسيحيان و يهوديان قونيه محبوب بود و مقام والايى داشت ، به معناى نقش آينده وى در گفت وگو ميان اديان تعبير مى گردد. همچنين براساس منابعى كه در دست است روشن گرديده كه مولانا با روحانيون يونانى كه در آناتولى مركزى از مدت ها قبل فعاليت مى نمودند درارتباط و رفت و آمد بوده است .
روابط مولانا با يونانى ها بسيار خوب بوده و احتمالاً بعضى از آوازهاى محلى و بومى يونان وى را برانگيخته و شايد به همين علت وى نه به زبان فارسى بلكه به زبان يونانى قرون وسطى قطعاتى را سروده است . همچنين وى زبان رايج آن زمان يعنى تركى قرون وسطى را دراشعارش به كار برده است . سرودن حدود 200 غزل به زبان عربى نيز نمايانگر تسلط وى به ادبيات كلاسيك عرب مى باشد.     ..............................

غلامعلي حداد عادل با اشاره به ويژگي‌هاي منحصر به فرد زبان روان سعدي گفت: سعدي آموزگار ابدي زبان فارسي است و كساني كه شعر او را نخوانده باشند انگار شير مادر نخورده‌اند.

اولين جلسه سلسله درس گفتارهاي سعدي عصر ديروز، (چهارشنبه 2 ارديبهشت) در محل شهر كتاب مركزي با حضور غلامعلي حداد عادل، غلامحسين ابراهيمي ديناني، بهاءالدين خرمشاهي و جمعي از نويسندگان برگزار شد.
در ابتداي اين نشست رئيس فرهنگستان زبان و ادب فارسي سخنان خود را با خبر تأسيس بنياد سعدي در داخل و خارج از كشور آغاز كرد و گفت: سعدي معروف‌ترين شاعر در زبان فارسي است چنان كه مي‌توان او را به دماوند ادب فارسي تشبيه كرد پس اميدوارم ما ايراني‌ها مصداق اين ضرب‌المثل نباشيم كه پاي چراغ خاموش است.
حداد عادل با بيان اين كه محتواي آثار سعدي ارتباط تام با شخصيت او دارد، ادامه داد: متأسفانه ما ايراني‌ها نسبت به ضبط زندگي و شخصيت بزرگانمان غافل بوده‌ايم و چيز زيادي درباره زندگي شخصي آنان نمي‌دانيم و هنوز هم اين روند ادامه دارد.
وي با اشاره به فاصله 700 ساله ما از دوران زندگي سعدي، عنوان كرد: در زمينه زندگي سعدي تنها پنج شش صفحه موجود است؛ ما درباره زندگي پروين اعتصامي هم كه تقريبا همعصر خودمان است اطلاع چنداني نداريم در حالي كه اخيرا كتابي درباره كانت كه حدود 200 سال پيش زندگي مي‌كرده است به دست آوردم كه 600 صفحه به شرح حال، زندگي و آثار اين فيلسوف آلماني پرداخته و نكات جزيي زندگي و خلقيات او را بيان كرده است.   ................

سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

همدم گل نمی‌شود یاد سمن نمی‌کند

دی گله‌ای ز طره‌اش کردم و از سر فسوس

گفت که این سیاه کج گوش به من نمی‌کند

........................................

سعدي شيرازي؛ شاعري است در عرصه اجمال و راز؟ يا نويسنده‏اي نوآور و خلاق كه سوداي معرفتش از كويي به كويي و از شهري به شهري مي‏كشاند؟ يا عاشقي كه درد دوري و ديدار يار غزل‌خوانش مي‏كند؟ يا سياحي كه آرزومند ديدار آثار بديع جهان است؟

باري! سعدي زندگي را در سايه نام دوست محو كرده است.
سعدي تخلص و شهرت «ابوعبدالله مشرف به مصلح» يا «مشرف الدين بن مصلح الدين»، مشهور به «شيخ سعدي» يا «شيخ شيراز» و يا «شيخ» و همچنين معروف به «افصح المتكلمين» است.
درباره نام و نام پدر شاعر و همچنين تاريخ تولد سعدي اختلاف بسيار است. سال تولد او را از 571 تا 606 هجري قمري احتمال داده‏اند و درباره تاريخ درگذشتش هم سالهاي 690 تا 695 را نوشته‏اند.
سعدي در شيراز پاي به دايره هستي نهاد. هنوز كودكي بيش نبود كه پدرش درگذشت. آن چه مسلم است اين كه اغلب افراد خانواده وي اهل علم و دين و دانش بودند. سعدي پس از تحصيل مقدمات علوم از شيراز به بغداد رفت و در مدرسه نظاميه به تكميل دانش خود پرداخت.
از محضر ابوالفرج بن الجوزي و همچنين شهاب الدين عمر سهروردي استفاده‏ها سپس به حجاز و شام رفت و زيارت حج به جا آورد. در شهر شام به وعظ و سياحت و عبادت پرداخت. در روزگار سلطنت اتابك ابوبكر بن سعد به شيراز بازگشت و در همين ايام دو اثر جاودان بوستان و گلستان را آفريد و به نام «اتابك» و پسرش سعد بن ابوبكر كرد.    ........................

باید که شیوهء سخنم را عوض کنم                     شد شد، اگر نشد دهنم را عوض کنم

گاهی برای خواندن یک شعر لازم است               روزی سه بار انجمنم را عوض کنم

در هر سه انجمن که در آن شعر خوانده ام            آنگه مسیر آمدنم را عوض کنم

در راه اگر به خانه یک دوست سر زدم                  این بار شکل در زدنم را عوض کنم

وقتی چمن رسیده به اینجای شعر من                باید که قیچی چمنم را عوض کنم

........................

هر شب میان مقبره ها راه می روم        شاید هوای زیستنم را عوض کنم

                      بردار شعر های مرا ،مرهمی بیار          بگذار وصله های تنم را عوض کنم

                    بگذار شاعرانه بمیرم از این سرود           از من مخواه تا کفنم را عوض کنم

                   من که هنوز خسته باران دیشبم            فرصت بده که پیرهنم را عوض کنم

علی داوودی

قصه ی سنگ و خشت

 غروب در نفس گرم جاده خواهم رفت

 پیاده آمده بودم ،پیاده خواهم رفت

                طلسم غربتم امشب شکسته خواهد شد

                  وسفره ای که تهی بود، بسته خواهد شد

                                                    ودر حوالی شب های عید، همسایه !

                                                    صدای گریه نخواهی شنید، همسایه !

                                                                          همان غریبه که قلک نداشت خواهد رفت

                                                                         و کودکی که عروسک نداشت خواهد رفت ..

کاش میشد این دلم دریا شود
باز عشقی اندر او پیدا شود

ادامه مطلب .....